Wpływ dokarmiania dolistnego na plon i skład chemiczny ziarna owsa nieoplewionego
RENATA TOBIASZ-SALACH
Katedra Produkcji Roślinnej, Uniwersytet Rzeszowski ul. M. Ćwiklińskiej 2, Rzeszów 35-601DOROTA BOBRECKA-JAMRO
Katedra Produkcji Roślinnej, Uniwersytet Rzeszowski ul. M. Ćwiklińskiej 2, Rzeszów 35-601Abstrakt
W pracy przedstawiono wyniki ścisłego doświadczenia polowego, w którym badano wpływ wieloskładnikowych nawozów dolistnych na plonowanie i skład chemiczny ziarna owsa nieoplewionego uprawianego na glebie średniej. Wykazano, iż odmiany owsa różnie reagowały na nawożenie dolistne. Nawozy takie jak Adob Mn i Adob Cu zmniejszały plon odmiany Akt o 5,1%. Z kolei u odmiany Polar wszystkie zastosowane nawozy zwiększały plon, a największy wzrost o 19% spowodował Adob Cu. Basfoliar 36 Extra i Adob Mn zwiększał masę 1000 nasion o 3,5% i 1,18%. Nie wykazano wpływu dolistnego dokarmiania roślin na zawartość białka ogólnego, tłuszczu, włókna i związków bezazotowych wyciągowych w ziarnie owsa. Jedynie Adob Mn spowodował wzrost popiołu w ziarnie owsa nieoplewionego. Wszystkie stosowane nawozy obniżały zawartość białka, a podwyższały tłuszczu strawnego dla trzody chlewnej. Nawozy dolistne spowodowały wzrost wydajności białka, tłuszczu i wartości energetycznej plonu z jednostki powierzchni.
Słowa kluczowe:
owies, nawożenie dolistne, plon, elementy struktury plonu, skład chemicznyBibliografia
Bobrecka-Jamro D., Tobiasz-Salach R., 1999. Ocena wartości gospodarczych nowych rodów owsa nagoziarnistego uprawianych w woj. rzeszowskim. Żywność – Nauka – Technologia – Jakość 1(18), 90–96.
Jabłoński K, Nowak M., 2002. Możliwości dolistnego dokarmiania ziemniaków. Agrochemia 7, 23–25.
Jankowski K, Nowak M., 1999. Wady i zalety dolistnego dokarmiania. Nowoczesne Rol. 11, 10–11.
Klima K., Pisulewska, E., 2000. Kształtowanie się komponentów struktury plonu ziarna owsa, uprawianego w warunkach górskich w siewie czystym i mieszankach. Rocz. AR w Poznaniu, Rolnictwo 58, 39–47.
Kozera W., Majcherczak E., Barczak B., Nowak K., 2006. Plon ziarna owsa w zależności od nawożenia mikroelementami. Biuletyn IHAR 239, 111–116.
Maj L., Wieligo B., Dziamba S., Rachoń L., 1998. Plonowanie jęczmienia i owsa w siewie czystym i mieszanym w zależności od poziomu wilgotności gleby i nawożenia azotem. Pam. Puł. 112, 151–157.
Michalski T., Idziak R., Menzel L., 1999. Wpływ warunków pogodowych na plonowanie owsa. Żywność – Nauka – Technologia – Jakość 1, 46–52.
Michałojć Z., Szewczuk C., 2003. Teoretyczne aspekty dolistnego dokarmiania roślin. Acta Agroph., 85, 9–17.
Normy żywienia świń – wartość pokarmowa pasz, 1993. PAN Instytut Fizjologii i Żywienia Zwierząt. Tab. 12, 54.
Podolska G., Nita Z., Maj L., 2006. Wielkość plonu i komponentów plonu u nagoziarnistej formy owsa karłowego w zależności od gęstości siewu i dawki nawożenia azotem. Biuletyn IHAR 239, 49–60.
Tobiasz-Salach R., Bobrecka-Jamro D., 2002. Wpływ gęstości siewu na plonowanie owsa oplewionego nagoziarnistego. Fragm. Agronom. 71–77.
Tobiasz-Salach R., Bobrecka-Jamro D., 2003. Wpływ wieloskładnikowych nawozów dolistnych na plonowanie i skład chemiczny owsa. Acta Agroph. 85, 89–98.
Tobiasz-Salach R, Bobrecka-Jamro D., Szpunar-Krok E., Buczek J., 2008. Nawożenie dolistne a struktura plonu i jakość ziarna owsa. Fragm. Agronom.1(97), 428–435.
Warchołowa M., 1988. Fizjologiczne podstawy dolistnego dokarmiania roślin. Mat. Semin. Nauk. Dolistne dokarmianie i ochrona roślin w świetle badań i doświadczeń praktyki rolniczej. Wyd. IUNG Puławy, 5–23.
Wróbel S., 2000. Poziom plonowania krajowych upraw produkcyjnych owsa a zawartość mikroelementów w glebie i roślinach. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln. 471, 609–617.
Katedra Produkcji Roślinnej, Uniwersytet Rzeszowski ul. M. Ćwiklińskiej 2, Rzeszów 35-601
Katedra Produkcji Roślinnej, Uniwersytet Rzeszowski ul. M. Ćwiklińskiej 2, Rzeszów 35-601
Licencja
Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY 4.0 (do 2020 r. na zasadach CC BY-NC-ND 4.0)..
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej i nie jest rozpatrywany do publikacji gdzie indziej.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła, wkładzie poszczególnych osób i źródle finansowania.
Samoarchiwizacja
Czasopismo Agronomy Science przyjęło politykę samoarchiwizacji nazwaną przez bazę Sherpa Romeo drogą niebieską. Od 2021 r. autorzy mogą samoarchiwizować postprinty artykułów oraz wersje wydawnicze (zgodnie z licencją CC BY). Artykuły z lat wcześniejszych (udostępniane na licencji CC BY-NC-ND 4.0) mogą być samoarchiwizowane tylko w wersji wydawniczej.
