Wpływ uprawy konserwującej na wartość technologiczną korzeni buraka cukrowego
LESŁAW ZIMNY
Katedra Kształtowania Agroekosystemów, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu pl. Grunwaldzki 24 A, 50-363 WrocławJACEK RAJEWSKI
Katedra Technologii Rolnej i Przechowalnictwa Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu pl. Grunwaldzki 24 A, 50-363 WrocławPIOTR REGIEC
Kutnowska Hodowla Buraka Cukrowego, Straszków, 62-650 Kłodawa e-mail: leslaw.zimny@up.wroc.plAbstrakt
Celem niniejszej pracy było określenie zawartości wybranych substancji (sucha substancja, popiół, azot α-aminowy, cukry redukujące) w korzeniach buraka cukrowego uprawianego metodą tradycyjną, konserwującą i zerową z zastosowaniem dwóch poziomów ochrony herbicydowej. Ścisłe doświadczenie polowe realizowano w latach 2004–2007 w Stacji Hodowli Roślin w Straszkowie, gmina Kłodawa. Stwierdzono, że poziom ochrony herbicydowej istotnie wpływał na zawartość cukrów redukujących w korzeniach buraka cukrowego, powodując ich wzrost przy zredukowanej ochronie roślin. Systemy uprawy istotnie różnicowały zawartość popiołu oraz azotu α-aminowego w korzeniach buraka cukrowego. Spośród porównywanych systemów uprawy konserwującej najwięcej popiołu stwierdzono w korzeniach buraka uprawianego na poletkach z międzyplonem ścierniskowym. Natomiast najmniejszą zawartością azotu α-aminowego charakteryzowały się korzenie uprawiane na słomie wymieszanej kultywatorem i w uprawie zerowej. Najlepszą jakością technologiczną charakteryzowały się korzenie zebrane z uprawy zerowej oraz chronione intensywnie. Najwięcej azotu α-aminowego zawierały korzenie uprawiane na słomie przedplonowej i międzyplonie ścierniskowym pozostawionym do wiosny oraz chronione intensywnie.
Słowa kluczowe:
burak cukrowy, jakość korzeniBibliografia
Buraczyńska D., Ceglarek F., 2003. Wpływ nawożenia organicznego i mineralnego na jakość przetwórczą korzeni buraka cukrowego. Annales UMCS, sec. E, 58, 141–153.
Dzienia S., Zimny L., Weber R., 2006. Najnowsze kierunki w uprawie roli i technice siewu. Frag-
m. Agron. 2, 227–241.
Gutmański I. 1996. Niskonakładowa technologia produkcji buraka cukrowego. Biul. IHAR 12–18, 45–50.
Kostka-Gościniak D., Szymczak-Nowak J., Nowakowski M., Sitarski A., Wąsacz E., Banaszak H., 2000. Wpływ nawożenia słomą i obornikiem na jakość przetwórczą wybranych odmian buraka cukrowego. Folia Univ. Agric. Stetin. 211, Agricultura 84, 175–178.
Nowakowski M., Szymczak-Nowak J., 2007. Wpływ nawożenia obornikiem i słomą na jakość technologiczną czterech odmian buraka cukrowego. Pam. Puł. 146, 67–72.
Ostrowska D., Kucińska K., 1998. Wpływ wzrastającego nawożenia azotem oraz różnych form nawozów organicznych na plon i jakość buraka cukrowego. Część 1. Roczniki AR w Poznaniu, 52, 273–278.
Szymczak-Nowak J., Tyburski J., 2005. Wpływ różnych form nawożenia na kształtowanie się jakości technologicznej buraka cukrowego. Pam. Puł. 139, 269–276.
Wesołowski M., Bętkowski M., Kokoszka M., 2003. Wpływ gospodarki bezobornikowej na jakość korzeni buraka cukrowego. Annales UMCS, sec. E, 58, 1–12.
Zimny L., 2007. Uprawa konserwująca buraka cukrowego. Gaz. Cukr. 2, 55–58.
Katedra Kształtowania Agroekosystemów, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu pl. Grunwaldzki 24 A, 50-363 Wrocław
Katedra Technologii Rolnej i Przechowalnictwa Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu pl. Grunwaldzki 24 A, 50-363 Wrocław
Kutnowska Hodowla Buraka Cukrowego, Straszków, 62-650 Kłodawa e-mail: leslaw.zimny@up.wroc.pl
Licencja
Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY 4.0 (do 2020 r. na zasadach CC BY-NC-ND 4.0)..
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej i nie jest rozpatrywany do publikacji gdzie indziej.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła, wkładzie poszczególnych osób i źródle finansowania.
Samoarchiwizacja
Czasopismo Agronomy Science przyjęło politykę samoarchiwizacji nazwaną przez bazę Sherpa Romeo drogą niebieską. Od 2021 r. autorzy mogą samoarchiwizować postprinty artykułów oraz wersje wydawnicze (zgodnie z licencją CC BY). Artykuły z lat wcześniejszych (udostępniane na licencji CC BY-NC-ND 4.0) mogą być samoarchiwizowane tylko w wersji wydawniczej.
