Zmienność genetyczna i możliwe kierunki użytkowania bawoła wodnego (Bubalus bubalis) w Polsce
WIOLETTA SAWICKA-ZUGAJ
Katedra Hodowli i Ochrony Zasobów Genetycznych Bydła, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 13, 20-950 LublinWITOLD CHABUZ
Katedra Hodowli i Ochrony Zasobów Genetycznych Bydła, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 13, 20-950 LublinPIOTR STANEK
Katedra Hodowli i Ochrony Zasobów Genetycznych Bydła, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 13, 20-950 LublinWALDEMAR TETER
Katedra Hodowli i Ochrony Zasobów Genetycznych Bydła, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 13, 20-950 LublinPAWEŁ ŻÓŁKIEWSKI
Katedra Hodowli i Ochrony Zasobów Genetycznych Bydła, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 13, 20-950 LublinJERZY HARABASZ
Olchowy Młyn, Zatom Nowy 26, 64-400 MiędzychódAbstrakt
Bawoły to gatunek użytkowany wszechstronnie. Mleko bawolic, stanowiące 13% rynku światowego, charakteryzuje się większą zawartością laktozy, białka i minerałów niż mleko krowie, a jednocześnie zawiera mniej wody. Wykorzystywane jest głównie do produkcji masła oraz wysokiej jakości serów. Mięso z kolei, którego produkcja w 2013 r. wyniosła 3,72 mln ton, określić można jako chude ze względu na mniejszą zawartość tłuszczu i cholesterolu. Bawoły wykorzystuje się także jako zwierzęta pociągowe, które pokrywają w Azji 20–30% zapotrzebowania na siłę roboczą w rolnictwie. W Polsce hodowla bawoła rozpoczęła się w 2006 r. w jednym z gospodarstw w Puszczy Noteckiej, gdzie obecnie buhajki rzeźne sprzedawane są na rynek niemiecki, a jałóweczki trafiają do dalszego chowu. Ze względu na niewielkie wymagania paszowe, preferencje pokarmowe i łatwą aklimatyzację do nowych warunków środowiskowych bawoły mogą być wykorzystywane do kształtowania krajobrazu na terenach przyrodniczo cennych. Produkty mleczne i mięsne pochodzące od bawołów mogą stanowić również urozmaicenie oferty agroturystycznej.
Materiał do pracy pobrano od 35 samic bawoła wodnego z gospodarstwa „Olchowy Młyn” w 2012 r., w celu określenia zmienności genetycznej populacji. Do analizy wykorzystano 5 sekwencji mikrosatelitarnych DNA: BM2113, SPS115, INRA23, ETH3 oraz BM1824. Na podstawie uzyskanych wyników określono ilość i częstość występowania zidentyfikowanych alleli w poszczególnych loci mikrosatelitarnych, a także heterozygotyczność obserwowaną i oczekiwaną
Słowa kluczowe:
bawół wodny, zmienność genetyczna, kierunki użytkowaniaBibliografia
Amano T., 1983. Genetic differences between swamp and river buffaloes in biochemical and immunological characteristics. Proceedings of the Preconference Symposium of the 5th World Conference on Animal Production, 131–135.
Barker J.S.F., Moore S.S., Hetzel D.J.S., Evans D., Tan S.G., Byrne K., 1997. Genetic diversity of Asian water buffalo (Bubalus bubalis): microsatellite variation and a comparison with protein-coding loci. Anim. Genet. 28, 103–115.
Barłowska J., Szwajkowska M., Litwińczuk Z., Król J., 2011. Nutritional value and technological suitability of milk from various animal species used for dairy production. Food Sci. Food Safe. 10, 291–302.
Borghese A., 2011. Situation and perspectives of Buffalo in the world, Europe and Macedonia. Maced. J. Anim. Sci. 2, 281–296.
Borghese A. i Mazzi M., 2005. Buffalo population and strategies in the world. Buffalo production and research. FAO, Italy, 1–39.
Campanile G., Di Palo R., Gasparrini B., D‟Occhio M.J., Zicarelli L., 2001. Effects of early management system and subsequent diet on growth and conception in maiden buffalo heifers. Livest. Prod. Sci. 71(2), 183–191.
Cutrignelli M.I., Calabrò S., Laudadio P., Grasso F., Di Lella T., 1996. Chemical nutritional characteristics of meat produced by young buffalo bulls. In: Food and health: role of animal products. Elsevier, 101–105.
Di Luccia A., Satriani A., Barone C.M.A., Colatruglio P., Gigli S., Occidente M., Trivellone E., Zullo A., Matassino D., 2003. Effect of dietary energy content on the intramuscular fat depots and triglyceride composition of river buffalo meat. Meat Sci. 65, 1379–1389.
FAOSTAT, 2014. Food and Agriculture Organization of the United Nations, http://faostat.fao.org/site/3/default.aspx.
Flamand, J.R.B., Vankan, D., Gairhe, K.P., Duong, H. and Barker, J.S.F., 2003. Genetic identification of wild water buffalo in Nepal. Anim. Coserv. 6, 265–270.
Ganguli, N.C., 1981. Buffalo as a candidate for milk production, International Dairy Federation Bulletin, 137.
Infascelli F., 2004. Invited lecture: Buffalo nutrition and meat quality. Proc. 2nd Buffalo Symposium of the Americas, 22–24 April, Corrientes, Argentyna.
Infascelli F., Cutrignelli M.I., Bovera F., Tudisco R., Calabrò S., Zicarelli F., D‟Urso S., Piccolo V., 2005. Cholesterol and fatty acid profile of meat from Marchigiana and buffalo bull. Proc. 1st Buffalo 1st Buffalo Symposium of Europe and the Americas, Paestum, 12–15 ottobre, 146–157.
Jainudeen M.R., Hafez E.S.E., 1993. Cattle and buffalo. In: Reproduction in Farm Animals (red. Hafez E.S.E.). Lea and Febiger, Filadelfia, 315–329.
Kantanen J., Olsaker I., Holm L.-E., Lien S., Vilkki J., Brusgaard K., Eythorsdottir E., Danell B., Adallsteinsson S., 2000. Genetic diversity and population structure of 20 North European cattle breeds. J. Hered. 91 (6), 446–457.
Lemke, B., 1994. Water buffalo farming in southern Australia. Agnote 610, J62, Department of Primary Industries, Northern Territory Government.
MacGregor R., 1939. The domestic buffalo. Thesis presented to the Royal College of Veterinary Surgeons.
Nanda, A. S., Nakao, T., 2003. Role of buffalo in the socioeconomic development of rural Asia: Current status and future prospectus. J. Anim. Sci. 74, 443–455.
Perera B.M.A.O., 2011. Reproductive cycles of buffalo. Anim. Reprod. Sci. 124, 194–199.
Rao K.K., Nagarcenkar R., 1977. Potentialities of the buffalo. World Rev. Anim. Prod. 13, 53–62. Rocznik Statystyczny Rolnictwa, 2012. GUS, Warszawa.
Roth J., 2004. Bubalus Bubalis, Animal Diversity Web, www.animaldiversity.ummz.umich.edu/accounts/Bubalus_bubalis/
Sebastian L., Mudgal V.D., Nair P.G., 1970. Comparative efficiency of milk production by Sahiwal cattle and Murrah buffalo. J. Anim. Sci. 30, 253–256.
Songsri S., Ramirez D.A., 2004. The cytology of swamp and river types of water buffaloes and their hybrids. Philipp. Agriculturist. 62 (4), 262–275.
Soysal M.J., Tuna Y.T., Gurcan E.K., Ozkan E., Kok S., Castellano N., Cabanogh O., Barone C.M.A., 2007. Anatolian water buffaloes husbandry in Turkey: preliminary results on somatic characterization. Ital. J. Anim. Sci. 6 (Suppl. 2), 1302–1307.
Thomas C.S., 2004. Milking management of dairy buffaloes. Doctoral thesis, Acta Universitatis Agriculture Sueciae, Agraria, 455.
Thomas C.S., 2008. Efficient dairy buffalo production. DeLaval International AB, Tumba, Szwecja.
Ulbrich F., Fisher H., 1967. The chromosomes of the Asiatic buffalo (Bubalus bubalis) and the African buffalo (Cyncerus caffer). Zeitschrift für Tierzüchtung und Züchtungsbiologie, 83, 219–223.
Walstra P., Geurts T.J., Noomen A., Jellema A., van Boekel M.A.J.S., 1999. Dairy technology: principles of milk properties and processes. Marcel Dekker, Nowy Jork.
Katedra Hodowli i Ochrony Zasobów Genetycznych Bydła, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 13, 20-950 Lublin
Katedra Hodowli i Ochrony Zasobów Genetycznych Bydła, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 13, 20-950 Lublin
Katedra Hodowli i Ochrony Zasobów Genetycznych Bydła, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 13, 20-950 Lublin
Katedra Hodowli i Ochrony Zasobów Genetycznych Bydła, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 13, 20-950 Lublin
Katedra Hodowli i Ochrony Zasobów Genetycznych Bydła, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 13, 20-950 Lublin
Olchowy Młyn, Zatom Nowy 26, 64-400 Międzychód
Licencja
Od 2022 r. artykuły są udostępniane na zasadach licencji Creative Commons uznanie autorstwa 4.0 międzynarodowa (CC BY 4.0). Artykuły opublikowane przed 2022 r. są dostępne na zasadach licencji Creative Commons uznanie autorstwa – użycie niekomercyjne – bez utworów zależnych 4.0 międzynarodowa (CC BY-NC-ND 4.0).
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej, nie jest rozpatrywany do publikacji w innych wydawnictwach.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła i wkładzie poszczególnych osób.
