Agronomy Science, przyrodniczy lublin, czasopisma up, czasopisma uniwersytet przyrodniczy lublin

Wpływ nawożenia mineralnego na plon i kształt bulw Helianthus tuberosus

DOMINIKA SKIBA

Katedra Technologii Produkcji Roślinnej i Towaroznawstwa Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 15, 20-950 Lublin

BARBARA SAWICKA

Katedra Technologii Produkcji Roślinnej i Towaroznawstwa Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 15, 20-950 Lublin


Abstrakt

Słonecznik bulwiasty uznany jest za roślinę o dużym potencjale produkcyjnym i wszechstronnym użytkowaniu. Dla przetwórstwa spożywczego jedną z ważniejszych cech jest kształt bulw, od którego zależy sposób obróbki oraz ilość odpadów. Stąd celem badań było ocenienie wpływu nawożenia mineralnego na plon i kształt bulw kilku odmian słonecznika bulwiastego. Badania oparto na doświadczeniu polowym, przeprowadzonym w latach 2013–2015 w Parczewie, na glebie płowej, wytworzonej z piasków gliniastych lekkich, kompleksu żytniego dobrego, klasy bonitacyjnej IVb. Czynnikami eksperymentu były: odmiany słonecznika bulwiastego Albik, Rubik i Violet de Renes oraz zróżnicowane nawożenie mineralne (N0P0K0 – jako obiekt kontrolny oraz: P43, K124, N100, P43K124, N50P43K124, N100P43K124, N150P43K124), w przeliczeniu na formę pierwiastkową nawozów, na tle pełnej dawki obornika. Azot podawano w formie azotanowo-amonowej i amidowej. Genotyp odmian, jak również nawożenie mineralne w sposób istotny różnicowały wysokość plonu oraz kształt bulw. Reakcja odmian na nawożenie mineralne okazała się zróżnicowana.

Słowa kluczowe:

słonecznik bulwiasty, nawożenie, plon bulw, współczynnik wydłużenia

Anwar R.S.M., Awad E.M.M., Al-Easily I.A.S., 2011. Effect of different rates of nitrogen and potassium fertilization on growth, yield and quality of Jerusalem artichoke plants under sandy soil conditions. J. Plant Prod. 2(8), 983–993.

Baldini M., Danuso F., Turi M., Vannozzi G.P., 2004. Evaluation of new clones of Jerusalem artichoke (Helianthus tuberosus L.) for inulin and sugar yield from stalks and tubers. Ind. Crops Prod. 19, 25–40.

Bleinholder H., Buhr L., Feller C., Hack H., Hess M., Klose R., Meier U., Stauss R., van den Boom T., Weber E., Lancashire P.D., Munger P., 2005. Compendium of growth stage identification keys for mono- and dicotyledonous plants. Klucz do określania faz rozwojowych roślin jedno- i dwuliściennych w skali BBCH. Tłum. Adamczewski K., Matysiak K. Wyd. IOR, Poznań.

Danilčenko H., Jarienė E., Slepetiene A., Sawicka B., Zaldariene S. 2017. The distribution of bioactive compounds in the tubers of organically grown Jerusalem artichoke (Helianthus tuberosus L.) during the growing period. Acta Sci. Pol. Hortorum Cultus, 16(3), 97–107. DOI: 10.24326/asphc.2017.3.10.

Dreszczyk E., 2007. Propozycja dalszego rozwijania regionalnej koncepcji wykorzystania biomasy do celów energetycznych. Energ. Odnawialna 12, 4–15.

Filipović V., Radanović D., Marković T., Ugrenović V., Protić R., Popović V., Sikora V., 2016. Productivity and tuber quality of Helianthus Tuberosus L. cultivated on different soil types in Serbia. Rom. Biotechnol. Letters 21(4), 11691–11700.

Fleszer J., Fabian H., 1991. Wymiarowa i masowa charakterystyka bulw ziemniaka. Politechnika Warszawska, Warszawa.

Fotyma M., 2011. Testy glebowe potasu łatwo dostępnego dla roślin. Nawozy Nawoż. 44, 6–16.

Góral S., 1996. Topinambur – słonecznik bulwiasty – Helianthus tuberosus. Nowe rośliny uprawne na cele spożywcze, przemysłowe i jako odnawialne źródła energii. SGGW, Warszawa, 76–86.

Janket A., Vorasoot N., Ruttanaprasert R., Kesmala T., Jogloy S., 2016. genotypic variability of yield components and crop maturity in Jerusalem artichoke germplasm, SABRAO J. Breed. Genet. 48(4), 474–490.

Kalembasa D., 2006. Ilość i skład chemiczny popiołu z biomasy roślin energetycznych. Acta Agrophys. 7(4), 909–914.

Kays S.J., Nottingham S.F., 2008. Biology and chemistry of Jerusalem artichoke Helianthus tuberosus L. CRC Press Taylor & Francis Group, Broken Sound Parkway NW.

Kiru S., Nasenko I. 2010. Use of genetic resources from Jerusalem artichoke collection of N. Vavilov Institute in breeding for bioenergy and health security. Agronomy Research 8 (Special Issue III), 625–632.

Kozłowski S., Goliński P., Zielewicz W., Biniaś J. 2006. Badania nad nawożeniem pastwiska nawozami płynnymi. Annales UMCS, sec. E, Agricultura 61, 341–352.

Mystkowska I., Zarzecka K., 2013. Wartość odżywcza i prozdrowotna słonecznika bulwiastego (Helianthus tuberosus L.)., Postępy Fitoter. 2, 123–126, http://www.postepyfitoterapii.pl/ spfn.php?ktory=4407.

Németh G., Izasáki Z., 2006. Macro- and microelement content and uptake of Jerusalem artichoke (Helianthus tuberosus L.). V. Alps-Adria Scientific Workshop 34(1), 597–600.

PN-R-04016:1992 − Analiza chemiczno-rolnicza gleby − Oznaczanie zawartości przyswajalnego cynku.

PN-R-04017:1992 − Analiza chemiczno-rolnicza gleby − Oznaczanie zawartości przyswajalnej miedzi.

PN-R-04018:1993 − Analiza chemiczno-rolnicza gleby − Oznaczanie zawartości przyswajalnego boru.

PN-R-04019:1993 − Analiza chemiczno-rolnicza gleby − Oznaczanie zawartości przyswajalnego manganu.

PN-R-04020:1994/Az1:2004 − Analiza chemiczno-rolnicza gleby − Oznaczanie zawartości przyswajalnego magnezu.

PN-R-04021:1994 − Analiza chemiczno-rolnicza gleby − Oznaczanie zawartości przyswajalnego żelaza.

PN-R-04022:1996/Az1:2002 − Analiza chemiczno-rolnicza gleby − Oznaczanie zawartości przyswajalnego potasu w glebach mineralnych.

PN-R-04023:1996 − Analiza chemiczno-rolnicza gleby − Oznaczanie zawartości przyswajalnego fosforu w glebach mineralnych.

Prośba-Białczyk U., 2007. Produkcyjność topinamburu (Helianthus tuberosus L.) uprawianego bez nawożenia. Frag. Agron. 4(96), 106–112.

Puangbut D., Jogloyand S., Veeri Yasuthee W., 2017. Genotypic variability for inulin content, tuber yield and tuber weight of Jerusalem artichoke (Helianthus tuberosus L.) Germplasm. SABRAO J. Breed. Genet. 49(2), 144–154.

Sawicka B., 2016. Słonecznik bulwiasty (Helianthus tuberosus L.). Biologia, hodowla, znaczenie użytkowe. Wyd. UP w Lublinie.

Sawicka B., Kalembasa D., 2008. Zmienność zawartości makroelementów w bulwach Helianthus tuberosus L. pod działaniem zróżnicowanego nawożenia azotem. Acta Sci. Pol., Agricultura 7(1), 67–82.

Sawicka B., Kalembasa S., 2013. Fluctuation of protein nitrogen level in tubers of Helianthus tuberosus L. caused by varying levels of nitrogen fertilization. Ecol. Chem. Engin. Ecol. Chem. Eng. A. 20(2), 213–223. DOI: 10.2428/ecea.2013.20(02)022.

Sawicka B., Michałek W., 2008. Photosynthetic activity of Helianthus tuberosus L. depending on a soil and mineral fertilization. Pol. J. Soil Sci. 41(2), 209–222.

Sawicka B., Michałek W., Skiba D., 2007. Wrażliwość roślin Helianthus tuberosus L. na chlomazon. Progr. Plant Prot./Post. Ochr. Rośl. 47(1), 363–370.

Sawicka B., Skiba D., 2009. Zmienność ciemnienia miąższu bulw surowych i gotowanych słonecznika bulwiastego (Helianthus tuberosus L.). Annaes UMCS, sec. E, Agricultura 64 (2), 15–22.

Sawicka B., Skiba D., Kotiuk E. Wójcik S., Greguła A., Borkowska H., 2015. Fluktuacja suchej masy i inuliny w bulwach Helianthus tuberosus L. w zmiennych warunkach nawożenia mineralnego. W: Współczesne dylematy polskiego rolnictwa. Cz. II. Red. K. Zarzecka, S. Kondracki. PSW, Biała Podlaska.

Terzić S., Mikić A., Atlagić J., Marinković R., Mihailović V., 2007. Morfološka varijabilnost krtola vrste Helianthus tuberosus. Zbornik Radova, Sveska 44, 207-214.

World reference base for soil resources 2014. International soil classification system for naming soils and creating legends for soil maps, http://www.fao.org/3/a-i3794e.pdf.

Pobierz

Opublikowane
19-12-2017



DOMINIKA SKIBA 
Katedra Technologii Produkcji Roślinnej i Towaroznawstwa Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 15, 20-950 Lublin
BARBARA SAWICKA 
Katedra Technologii Produkcji Roślinnej i Towaroznawstwa Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 15, 20-950 Lublin



Licencja

Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY 4.0 (do 2020 r. na zasadach CC BY-NC-ND 4.0)..
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej i nie jest rozpatrywany do publikacji gdzie indziej.

Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła, wkładzie poszczególnych osób i źródle finansowania.

 

Czasopismo Agronomy Science przyjęło politykę samoarchiwizacji nazwaną przez bazę Sherpa Romeo drogą niebieską. Od 2021 r. autorzy mogą samoarchiwizować postprinty artykułów oraz wersje wydawnicze (zgodnie z licencją CC BY). Artykuły z lat wcześniejszych (udostępniane na licencji CC BY-NC-ND 4.0) mogą być samoarchiwizowane tylko w wersji wydawniczej.

 


Inne teksty tego samego autora

1 2 3 > >>