Agronomy Science, przyrodniczy lublin, czasopisma up, czasopisma uniwersytet przyrodniczy lublin

Składniki pokarmowe w ziarnie pszenżyta ozimego w zależności od zmianowania i technologii produkcji

BOGUSŁAWA JAŚKIEWICZ

Zakład Uprawy Roślin Zbożowych, IUNG-PIB w Puławach, ul. Czartoryskich 8, 24-100 Puławy
https://orcid.org/0000-0002-2861-5248

KATARZYNA PANASIEWICZ

Wydział Rolnictwa i Bioinżynierii, Katedra Agronomii, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, ul. Dojazd 11, 60-632 Poznań
https://orcid.org/0000-0001-6447-9557


Abstrakt

Pszenżyto jest cennym zbożem paszowym o wysokiej wartości odżywczej ziarna. Celem badań było określenie wpływu zróżnicowanego udziału zbóż w strukturze zasiewów, w warunkach różnej technologii, na zawartość składników pokarmowych w ziarnie wybranych trzech odmian pszenżyta ozimego. W warunkach monokultury zbożowej ziarno pszenżyta zawierało więcej węglowodanów i włókna surowego, natomiast przy 75-procentowym udziale zbóż w strukturze zasiewów – białka ogółem, tłuszczu i popiołu surowego. Przy intensywnej technologii produkcji stwierdzono w ziarnie pszenżyta więcej białka ogółem i węglowodanów, natomiast mniej tłuszczu surowego. Zawartość popiołu i włókna surowego nie zależała od technologii produkcji. Ziarno odmian ‘Fredro’ i ‘Alekto’ średnio z lat 2012/2013, 2014/2015 i 2015/2016 zawierało podobną ilość węglowodanów, mniej ich było w ziarnie odmiany ‘Cerber’, u której jednocześnie było najwięcej popiołu surowego. Zawartość włókna surowego w ziarnie była niższa u odmian ‘Cerber’ i ‘Fredro’ niż u odmiany ‘Alekto’. Opady wpłynęły na koncentrację zawartości węglowodanów i popiołu w ziarnie pszenżyta ozimego. Przy mniejszej sumie opadów i wyższej średniej temperaturze miesięcznej otrzymano wyższą zawartość białka ogólnego, tłuszczu surowego i włókna surowego w ziarnie.

Słowa kluczowe:

pszenżyto ozime, składniki pokarmowe, zmianowanie, technologia produkcji

Buraczyńska D., Ceglarek F., 2009. Plonowanie pszenżyta ozimego w zależności od przedplonu. Fragm. Agron. 26(1), 9–18.

Brzóska F., Śliwiński B., 2011. Jakość pasz objętościowych w żywieniu przeżuwaczy i metody jej oceny. Cz. I. Charakterystyka pasz objętościowych i mierniki jej jakości. Wiad. Zoot. 2, 11–23.

Dennett A.L., Trethowan R.M., 2013. Milling efficiency of triticale grain for commercial flour production. J. Cereal Sci. 57, 527_530. https://doi.org/10.1016/j.jcs.2013.03.002

Djekic V., Mitrovic S., Milovanovic M., Djuric N., Kresovic B., Tapanarova A., Djermanovic V., Mitrovic M., 2011. Implementation of triticale in nutrition of non-ruminant animals. Afric. J. Biot. 10(30), 5697–5704. https://doi.org/10.5897/AJB10.986

Domska D., Koc J., Procyk Z., Rogalski L., Rytelewski A., 1997. Porównanie wpływu zróżnicowanych dawek nawożenia azotem na zawartość białka i jego jakość w ziarnie pszenżyta, pszenicy i żyta uprawianych w północno-wschodniej Polsce. Zesz. Nauk. AR Szczecin, Rolnictwo 75(175), 91–97.

Janowska-Miąsik E., 2015. Reakcja polskich odmian pszenżyta ozimego na wybrane elementy agrotechniki. Wyd. Uniw. Rzeszowski. Praca doktorska, 1–139.

Jaśkiewicz B., Jasińska M., 2019. Zawartość makroelementów w ziarnie pszenżyta ozimego w zależności od wybranych elementów agrotechniki. Pol. J. Agron. 37, 16–21. https://doi.org/10.26114/pja.iung.379.2019.37.03

Jaśkiewicz B., 2015. Wpływ technologii produkcji na plonowanie pszenżyta ozimego w warunkach różnego udziału zbóż w strukturze zasiewów. Pol. J. Agron. 23, 11–17.

Jaśkiewicz B., Grabiński J., Ochmian I., 2018. Productivity of winter triticale depending on type of tillage in crop rotation. Proceedings of 17th International Scientific Conference „Engineering for Rural Development”, Jelgava, Latvia, 23–24.05, 491–496. https://doi.org/10.22616/ERDev2018.17.N075

Jaśkiewicz B., Szczepanek M., 2016. Crop management and variety have influence on alkylresolcinol content in triticale grain. Acta Agr. Scan., Sect. B, Soil Plant Sci. 66(7), 570–574. https://doi.org/10.1080/09064710.2016.1201139

Jaśkiewicz B., Szczepanek M., 2018. Amino acids content in Triticale grain depending on meteorological, agrotechnical and genetic factors. Latvia University of Life Sciences and Technologies, Proceeding of 24th International Scientific Conference, Jelgava, Vol. 2, 28–35. https://doi.org/10.22616/rrd.24.2018.047

Korbas M., Mrówczyński M., 2011. Metodyka integrowanej ochrony pszenżyta ozimego i jarego. IOR, Poznań, 1–189, https://www.ior.poznan.pl/plik,1549,metodyka-integrowanej-ochrony-pszenzyta-ozimego-i-jarego-dla-producentow-pdf-wersja-booklet-ksiazeczka-do-zszycia-na-srodku-strony.pdf [dostęp 5.02.2020]

Kozak M., Samborski S., Rozbicki J., Mądry W., 2007. Winter triticale grain yield, a comparative study of 15 genotypes. Acta Agr. Scand., Sect. B – Soil Plant Sci. 57, 263–270. https://doi.org/10,1080/09064710600931230

Rahn C.R., 2000. Nitrogen and field production of vegetable crops. Acta Hortic. 533, 361–370. https://doi.org/10.17660/ActaHortic.2000.533.44

Samborski S., Gozdowski D., Rozbicki J., 2008. Wpływ nawożenia azotem na jakość ziarna odmian tradycyjnych i krótkosłomych pszenżyta ozimego. Fragm. Agron. 1(97), 372–390.

Tohver M., Kann A., Tӓht R., Mihhalevski A., Hakman J., 2005. Quality of triticale cultivars suitable for growing and bread-making in northern conditions. Food Chem. 89, 125–132. https://doi.org/10.1016/j.foodchem.2004.01.079

Zając T., Szafrański W., Gierdziewicz M., Pieniek J., 2006. Plonowanie pszenżyta ozimego uprawianego po różnych przedplonach. Fragm. Agron. 23(2), 174–184.

Pobierz

Opublikowane
17-07-2020



BOGUSŁAWA JAŚKIEWICZ 
Zakład Uprawy Roślin Zbożowych, IUNG-PIB w Puławach, ul. Czartoryskich 8, 24-100 Puławy https://orcid.org/0000-0002-2861-5248
KATARZYNA PANASIEWICZ 
Wydział Rolnictwa i Bioinżynierii, Katedra Agronomii, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, ul. Dojazd 11, 60-632 Poznań https://orcid.org/0000-0001-6447-9557



Licencja

Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY 4.0 (do 2020 r. na zasadach CC BY-NC-ND 4.0)..
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej i nie jest rozpatrywany do publikacji gdzie indziej.

Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła, wkładzie poszczególnych osób i źródle finansowania.

 

Czasopismo Agronomy Science przyjęło politykę samoarchiwizacji nazwaną przez bazę Sherpa Romeo drogą niebieską. Od 2021 r. autorzy mogą samoarchiwizować postprinty artykułów oraz wersje wydawnicze (zgodnie z licencją CC BY). Artykuły z lat wcześniejszych (udostępniane na licencji CC BY-NC-ND 4.0) mogą być samoarchiwizowane tylko w wersji wydawniczej.

 


Inne teksty tego samego autora