Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki

Tom 26 Nr 4 (2016)

Articles

Substancje bioaktywne oraz aktywność antyoksydacyjna bazylii pospolitej (Ocimum basilicum L.) i melisy lekarskiej (Melissa officinalis L.)

Przesłane: maja 6, 2019
Opublikowane: 2016-12-06

Abstrakt

Rośliny z rodziny Lamiaceae są cenione jako gatunki lecznicze i przyprawowe. Celem badań było określenie zawartości związków fenolowych ogółem, flawonoidów, garbników i olejku eterycznego oraz aktywności antyoksydacyjnej liści, łodyg i ziela bazylii oraz melisy, jak również korelacji pomiędzy aktywnością antyoksydacyjną a zawartością związków aktywnych. Wykazano silne właściwości antyoksydacyjne liści i ziela bazylii oraz liści melisy. Stwierdzono również, że istnieje silna korelacja pomiędzy dużą zawartością flawonoidów, kwasów fenolowych oraz garbników a aktywnością antyoksydacyjną surowca bazylii i melisy oraz że zawartość olejku eterycznego jest pozytywnie skorelowana z aktywnością antyoksydacyjną bazylii i melisy.

Bibliografia

  1. Atlas roślin naczyniowych Polski. http://www.atlas-roslin.pl (dostęp: 17. 02. 2015).
  2. Barabasz-Krasny B., 2002. Sukcesja roślinności na łąkach pastwiskach i nieużytkach porolnych Pogórza Przemyskiego. Instytut Botaniki PAN im. W. Szafera, Fragm. Flor. Geobot. Suppl. 4, Kraków.
  3. Barabasz-Krasny B., 2011. Zróżnicowanie roślinności i sukcesja wtórna na odłogach wielkopo-wierzchniowych Pogórza Przemyskiego. Instytut Botaniki PAN im. W. Szafera, Kraków.
  4. Batko S., 1934. O florze okolicy Przemyśla. Kosmos, Ser. A 59 (4), 351–380.
  5. Batko S., 1938. O florze okolicy Przemyśla. Kosmos, Ser. A 63 (3), 423–429.
  6. Broda B., Mowszowicz J., 2000. Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użyt-kowych. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa.
  7. Janicki R., 1998. Zmiany zaludnienia i użytkowania ziemi w Parku Krajobrazowym Pogórza Przemyskiego. Mat. konf. Przemiany krajobrazu naturalnego Polski. Acta Geogr. Lodz. 74, 83–95.
  8. Karczmarz K., Piórecki J., 1976. Materiały do flory roślin naczyniowych Kotliny Sandomierskiej i Pogórza Przemyskiego. Rocz. Przemyski, Nauk Przyr. 17–18, 341–360.
  9. Kornaś J., 1990. Jak i dlaczego giną nasze zespoły roślinne. Wiad. Bot. 43 (2), 7–16.
  10. Kubal G., 1999. W Gminie Żurawica. Wyd. Przedsiębiorstwo Usługowo-Wytwórcze „Roksana”, Krosno.
  11. Kutyna I., Leśnik T., 2003. Rośliny-zioła w agrocenozach Niziny Szczecińskiej. Pam. Puł. 134, 141–147.
  12. Kuźnicka B., Dziak M., 1992. Zioła i ich zastosowanie: Historia i współczesność. Wyd. PZWL, Warszawa.
  13. Mirek Z. Piękoś-Mirkowa H., Zając A., Zając M., 2002. Flowering plants and Pteridophytes of Poland – a checklist. Biodiversity of Poland. Vol. 1. W. Szafer Institute of Botany PAS, Kraków.
  14. Ozimek E., 1993/1994. Obszary i obiekty przyrodnicze województwa przemyskiego objęte ochro-ną prawną. Rocz. Przemyski 29–30, 545–562.
  15. Ożarowski A., Jaroniewski W., 1987. Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie. Instytut Wyd. Związków Zawodowych, Warszawa.
  16. Paul W., 2013. Rozmieszczenie roślin naczyniowych południowej części płaskowyżu Tarnogrodz-kiego i terenów przyległych. Instytut Botaniki PAN im. W. Szafera, Kraków.
  17. Rutkowski L., 2006. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa.
  18. Sałdan W., Bogaczyk A., 2005. Gmina Żurawica. Punkt Usług Wyd. „Roksana”, Krosno.
  19. Sarwa A., 2001. Wielki leksykon roślin leczniczych. Wyd. KiW, Warszawa.
  20. Senderski M.E., 2007. Prawie wszystko o ziołach. Poradnik. Mateusz E. Senderski, Podkowa Leśna.
  21. Stokłosa A., Stępnik K., Barabasz-Krasny B., 2007. Rośliny lecznicze terenów odłogowanych Pogórza Przemyskiego. Annales UMCS, sec. E, Agricultura 57 (1), 163–173.
  22. Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B., 1986. Rośliny polskie. Opisy i klucze do oznaczania wszystkich gatunków roślin naczyniowych rosnących w Polsce bądź dziko, bądź też zdzicza-łych lub częściej hodowanych. PWN, Warszawa.
  23. Tokarska-Guzik B., 2005. Invasive ability of kenophytes occurring in Poland: a tentative assess-ment. Neobiota 6, 47–65.
  24. Witkowska-Wawer L., 1994. Szata roślinna projektowanego parku narodowego na Pogórzu Prze-myskim. Rocz. Przemyski 29–30, 3–22.
  25. Witkowska-Wawer L., 2000. Flora miasta Przemyśl i jej zmiany w ciągu ostatniego stulecia. Rocz. Przemyski, Nauk Przyr. 36 (3), 3–19.
  26. Wład P., 1996. Województwo przemyskie. Zarys geograficzny. Wyd. Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Przemyślu, Przemyśl.
  27. Wójcik Z., 1998. Zbiorowiska segetalne Pogórza Przemyskiego i jego najbliższego otoczenia. Fragm. Flor. Geobot., Ser. Polon. 5, 117–164.

Downloads

Download data is not yet available.

Inne teksty tego samego autora

1 2 3 4 > >> 

Podobne artykuły

1 2 3 > >> 

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.