Agronomy Science, przyrodniczy lublin, czasopisma up, czasopisma uniwersytet przyrodniczy lublin
Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki

Tom 67 Nr 3 (2012)

Artykuły

Wpływ nowego genu karłowatości (Tdw) na komponenty plonu roślin krótkosłomych odmian pszenżyta ozimego

DOI: https://doi.org/10.24326/as.2012.3.3
Przesłane: 11 maja 2019
Opublikowane: 04-09-2012

Abstrakt

Wyleganie jest jedną z głównych przyczyn obniżenia plonów roślin pszenżyta. Najskuteczniejszym sposobem ograniczania tego zjawiska jest hodowla i uprawa odmian krótkosłomych z wprowadzonymi genami karłowatości. Celem przedstawionej pracy była ocena wybranych elementów plonowania roślin mieszańcowych, zawierających w swoim genomie gen Dw1 pochodzący z żyta oraz nowy gen karłowatości Tdw, który ujawnił się spontanicznie w roślinach mieszańców oddalonych pochodzących z kombinacji krzyżówkowej [(Jana × Tempo) × Jana] × Aegilops juvenalis. W pracy wykazano przydatność nowego genu Tdw do uzyskiwania nowych odmian o skróconym źdźble.

Bibliografia

Friebe B., Jiang J., Raupp W.J., McIntosh R.A., Gill B.S. 1996., Characterization of wheat-alien translocations conferring resistance to diseases and pests: current status. Euphytica 91, 59–87.

Łapiński M., Gruszecka D., 1997. Chatrakterystyka płodnego mieszańca Secale cereale × Haynaldia villosa. Krajowa Konferencja „Mieszańce oddalone roślin zbożowych”, Poznań, 24 kwietnia 1997, 4–5.

Repelin A., Båga M., Jauhar P.P., Chibbar R.N., 2001. Genetic enrichment of cereal crops via alien gene transfer: New challenges. Plant Cell Tiss. Org. 64, 159–183.

Valkoun J.J., 2001. Wheat pre-breeding using wild progenitors. Euphytica 119, 17–23.

Achremowicz B., Gruszecka D., Kornarzyński K., Kulpa D., Pietruszewski S., 2002. Vigour variability in hybrid kernels of triticale with Aegilosp under the influence of biostimulation. Int. Agrophys. 16, 91–96.

Wu J., Yang X., Wang H., Li H., Li L., Li X., Liu W., 2006. The introgression of chromosome 6P specifying for increased numbers of florets and kernels from Agropyron cristatum into wheat. Theor. Appl. Genet. 114, 13–20.

Reynolds M.P., Borlaug N.E., 2006. Impacts of breeding on international collaborative wheat improvement. J. Agr. Sci. 144, 3–17.

Ellis M.H., Bonnett D.G., Rebetzke G.J., 2007. A 192 bp allele at the Xgwm261 locus is not always associated with the Rht8 dwarfing gene in wheat (Triticum aestivum L.). Euphytica 157, 209–214.

Kelbert A.J., Spaner D., Briggs K.G., King J.R., 2004. Screening for lodging resistance in spring wheat breeding programmes. Plant Breed. 123, 349–354.

Roth G.W., Marshal H.G., Hatley O.E., Hill Jr. R.R., 1984. Effects of management practices on grain yield, test weight, and lodging of Soft Red Winter Wheat. Agron. J. 76, 848–850.

Wiersma D.W., Oplinger E.S., Guy S.O., 1986. Environment and cultivar effects on winter wheat response to ethephon plant growth regulator. Agron. J. 78, 761–764.

Rajala A., Peltonen-Sainio P., 2001. Plant growth regulator effects on spring cereal root and shoot growth. Agron. J. 93, 936–943.

Grzyś E., Grocholski J., Demczuk A., Sacała E., Kulczycki G., 2007. Wpływ regulatorów wzrostu na długość źdźbła, aktywność reduktazy azotanowej i zawartość chlorofili w liściach wybranych odmian pszenicy ozimej. Prog. Plant Protect. 47(3), 113–116.

Gale M.D., Youssefian S., 1985. Dwarfing genes in wheat. In: Progress in plant breeding. Russel E.G., Butterworths (eds.), London, 1–35.

Kowalczyk K., 1997. Wpływ genów Rht1, Rht2 i Rht3 na niektóre właściwości fizjologiczne i morfologiczne pszenicy. Wiad. Bot. 41, 27–32

Keller M., Karutz C., Schmid J.E., Stamp P., Winzeler M., Keller B., Messmer M.M., 1999. Quantitative trait loci for lodging resistance in a segregating wheat × spelt population. Theor. Appl. Genet. 98, 1171-1182.

Tarkowski C., Bichta J., Kowalczyk K., 1995. Transfer genów Rht1, Rht2 i Rht3 z Maris Widgeon do pszenżyta odmiany Presto. Biul. IHAR 95/96, 81–84.

Wolski T., Gryka J., 1994. Nowe tendencje w hodowli pszenżyta ozimego. Cz. I. Formy półkarłowe – charakterystyka cech rolniczych. Hod. Rośl. Nasien. 3, 1–3.

Leśniowska-Nowak J., 2010. Identyfikacja markerów DNA sprzężonych z nowym genem karłowatości w pszenżycie (X Triticosecale Wittmack) oraz jego wpływ na elementy plonowania. Praca doktorska.

Kowalczyk K., Miazga D., Tarkowski C., 1999. Znaczenie genów karłowatości w hodowli pszenicy i pszenżyta. Biul. IHAR 211, 39–46.

Doliński R., Tarkowski C., Bichta J., 1993. Variability and hereditability of some chosen mechanical properties and morphological features of hexaploid winter triticale stalk. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 399, 35–42.

Gruszecka D., 2004. Zmienność i współzależność między niektórymi cechami ilościowymi mieszańców pszenżyta 8× z pszenicą 6× oraz form rodzicielskich. Annales UMCS, Sec. E, Agricultura 59(1), 63–73.

Gruszecka D., Kowalczyk K., 2000. Charakterystyka wybranych cech ilościowych mieszańców pszenżyta (X Triticosecale Wittmack) z kozieńcami (Aegilops sp.). Fol. Univ. Agric. Stetin., Agricultura 82(206), 83–87.

Kociuba W., 2007. Charakterystyka zasobów genowych pszenżyta (X Triticosecale Wittmack) zgromadzonych w latach 1998-2005. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 517, 369–377.

Kociuba W., Kramek A., Doliński R., 2007. Porównanie wartości cech użytkowych krajowych odmian pszenżyta ozimego zarejestrowanych w latach 1982–2003. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 517, 379–387.

Jaśkiewicz B., 2008. Wpływ gęstości siewu i nawożenia azotem na plonowanie pszenżyta ozimego odmiany Fidelio. Acta Agrophysica 12(2), 381–392.

Jaśkiewicz B., 2009. Plonowanie pszenżyta ozimego odmiany Woltario w zależności od gęstości siewu i sposobu nawożenia azotem. Acta Agrophysica 13(3), 705–712,

Downloads

Download data is not yet available.

Inne teksty tego samego autora

Podobne artykuły

<< < 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 > >> 

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.