Abstrakt
Celem badań było określenie przydatności pięciu herbicydów, stosowanych w dwóch dawkach, do odchwaszczania gryki w warunkach gleb lessowych środkowej Lubelszczyzny. Badania polowe prowadzono w latach 2006–2008 na glebie płowej wytworzonej z lessu, w Gospodarstwie Doświadczalnym Czesławice należącym do Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. Uwzględniały one obiekt bez herbicydów (motyczony ręcznie w fazie 5–6 liści gryki) oraz obiekty z dwoma dawkami herbicydów: Afalon Dyspersyjny 450 SC, Attribut 70 WG, Devrinol 450 SC, Kemifam Super Koncentrat 320 EC i Racer 250 EC. Określano stopień uszkodzenia roślin gryki przez herbicydy, obsadę gryki na 1 m2 przed zbiorem, plon i masę 1000 orzeszków, wysokość gryki oraz liczbę kwiatostanów, masę i liczbę orzeszków na pędzie głównym i pędach bocznych gryki. Dowiedziono, że do regulacji zachwaszczenia w zasiewach gryki można rekomendować herbicydy Afalon Dyspersyjny 450 SC w dawce 1,0–1,2 l · ha-1 oraz Racer 250 EC w dawce 1,5 l · ha-1.
Bibliografia
Komenda B., Komenda K., Szklarz J., 1973. Produktywność gryki tetra- i diploidalnej. Hod. Roś. Aklim. Nasion. 17 (6), 441–456.
Liszewski M., 1997. Zmienność rozwoju i wzrostu gryki pod wpływem terminu i ilości wysiewu w zróżnicowanych warunkach glebowych. Mat. X Symp. Nauk. nt. „Hodowla, uprawa i wykorzystanie gryki”. Wyd. IUNG Puławy, R (341), 23–45.
Liszewski M., 1997a. Reakcja gryki na terminy i gęstość siewu w zależności od warunków glebowych i atmosferycznych. Zesz. Nauk AR we Wrocławiu, Rolnictwo, 70, 316, 199–207.
Pawłowska J., Dietrych-Szóstak D., Kukuła S., 1999. Chemical weed control in buckwheat and its effect in yield. Biul. Nauk., 4, 93–99.
Pecio A., Wielgo B., 1999. Plonowanie oraz struktura rośliny i łanu gryki zależnie od terminu siewu. Fragm. Agron., 1 (61), 5–17.
Podolska G., 2006. Plonowanie gryki w zależności od rodzaju pielęgnacji. Fragm. Agron., 1 (89), 161–173.
Rocznik Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej 2008. GUS, Warszawa.
Ruszkowski M. (red.), 1986. Technologia produkcji gryki. Materiały szkoleniowe. Wyd. IUNG Puławy, 5, 101.
Ruszkowski M., Noworolnik K., 1988. Wpływ nawożenia azotem na plonowanie dwu odmian gryki. Ważniejsze elementy agrotechniki odmian gryki. Wyd. IUNG Puławy, ser. R (241), 19–28.
Ruszkowski M., Noworolnik K., 1994. Gryka. Zalecenia agrotechniczne. Technologie uprawy roślin. Wyd. IUNG Puławy, ser. P (56/10), 3–19.
Songin H., Bury M., 2001. Rozwój i plonowanie gryki w zależności od terminu, gęstości siewu i rozstawy rzędów na Pomorzu Zachodnim. Zesz. Nauk. AR w Krakowie, 392, 85, 35–43.
Szczukowski S., Tworkowski J., Kwiatkowski J., 1994. Wpływ rozstawy rzędów, sposobu pielęgnacji oraz desykacji na plon i wartość siewną nasion gryki. Fragm. Agron., 3 (43), 60–70.
Szczukowski S., Tworkowski J., Kwiatkowski J., 1999. Plonowanie gryki na glebie kompleksu pszennego dobrego. Biul. Nauk., 4, 83–91.
Szczukowski S., Tworkowski J., Kwiatkowski J., 2001. Reakcja odległych genetycznie odmian gryki na herbicydy. Zesz. Nauk. AR w Krakowie, 392, 85, 109–118.
Zając T., Witkowicz R., Pisulewska E., 1999. Indywidualny wkład komponentów struktury plonu gryki w kształtowanie plonu orzeszków. Biul. Nauk., 4, 55–63.
Downloads
Download data is not yet available.
