Analiza poziomu odporności polskich odmian owsa zwyczajnego (Avena sativa L.) na mączniaka prawdziwego (Blumeria grami-nis DC. f. sp. avenae Em. Marchal.)
SYLWIA OKOŃ
Instytut Genetyki, Hodowli i Biotechnologii Roślin Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 15, 20-950 LublinTOMASZ OCIEPA
Instytut Genetyki, Hodowli i Biotechnologii Roślin Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 15, 20-950 LublinEDYTA PACZOS-GRZĘDA
Instytut Genetyki, Hodowli i Biotechnologii Roślin Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 15, 20-950 LublinKRZYSZTOF KOWALCZYK
Instytut Genetyki, Hodowli i Biotechnologii Roślin Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ulAbstrakt
Zwiększenie odporności odmian uprawnych na choroby grzybowe jest obecnie jednym z podstawowych problemów hodowli roślin zbożowych. Celem pracy było określenie poziomu odporności polskich odmian owsa zwyczajnego na mączniaka prawdziwego. Przedmiotem analiz było 30 polskich odmian owsa zwyczajnego znajdujących się na liście odmian uprawnych. Analizę odporności prowadzono z użyciem testów żywiciel–patogen, wykorzystując 12 izolatów mączniaka prawdziwego pochodzących z różnych części kraju. Przeprowadzone badania wykazały, że odporność polskich odmian owsa zwyczajnego kształtuje się na bardzo niskim poziomie. Wśród analizowanych odmian jedynie 3 zawierały zdefiniowane geny odporności na mączniaka prawdziwego. W odmianie Rajtar zidentyfikowano gen Pm6, w odmianie Gniady – gen Pm1, a w odmianie Deresz – gen Pm3. Żadna z testowanych odmian nie posiadała obecnie najbardziej efektywnych genów Pm4 i Pm7.
Słowa kluczowe:
Avena sativa, geny odporności, mączniak prawdziwyBibliografia
Aung T., Thomas H., Jones T., 1977. The transfer of the gene for mildew resistance from Avena barbata (4x) into the cultivated oat A. sativa by an induced translocation. Euphytica 26, 623–632.
Bartnikowska E., Lange E., Rakowska M., 2000. Ziarno owsa – nieocenione źródło składników odżywczych i biologicznie czynnych. Część I. Ogólna charakterystyka owsa. Białka, tłuszcze. Biuletyn IHAR 215, 209–223.
Clifford B.C., 1995. Diseases, pest and disorders of oat. In: R.W. Welch (ed.), The Oat Crop, Chapman & Hall, London, 252–278.
Czembor H.J., Gacek E.S., 1995. Systemy zwiększania trwałości odporności odmian na choroby w hodowli i uprawie zbóż. Mat. II Krajowego Sympozjum: Odporność roślin na choroby, szkodniki i niesprzyjające czynniki środowiska. IHAR, Radzików, 12–14 września 1995, 39–48.
Feuillet C., Keller B., 1998. Molecular aspects of biotic stress resistance in wheat. Proc. 9th Int. Wheat Genet. Symp., Saskatoon, Saskatchewan, Canada, Oral Presentations 1, 171–177.
Gacek E.S., 2000. Wykorzystanie różnorodności genetycznej roślin w zwalczaniu chorób roślin uprawnych. Post. Nauk Rol. 5, 17–25.
Hsam S.L.K., Pederina E., Gorde S., Zeller F.J., 1998. Genetic studies of powdery mildew re-sistance in cultivated oat (Avena sativa L.). II. Cultivars and breeding lines grown in Northern and Eastern Europe. Hereditas 129, 227–230.
Hsam S.L.K., Peters N., Paderina E.V., Felsenstein F., Oppitz K., Zeller F.J., 1997. Genetic studies of powdery mildew resistance in common oat (Avena sativa L.). I. Cultivars and breeding lines grown in Western Europe and North America. Euphytica 96, 421–427.
Hsam S.L.K., Zeller F.J., 1998. Chromosomal location of genes for resistance to powdery mildew in cultivated oat (Avena sativa L.). 1. Gene Eg-3 in the cultivar ‘Mostyn’. Plant Breed. 117, 177–178.
http://www.coboru.pl/DR/charaktodmiany.aspx.
Janowicz L., 2006. Ciepło z ziarna. Agroenergetyka 1(15), 38–41.
Jasińska Z., Kotecki A., 1999. Szczegółowa uprawa roślin. T. 1. Wrocław.
Kowalczyk K., Hsam S.L.K., Zeller F.J., 2004. Identification of oat powdery mildew resistance group 2 (OMR2) and Polish common oat (Avena sativa L.) cultivars. Workshop „Resistance of cereals to biotic stresses”, Radzików, Poland 28.11–1.12.2004, 122–125.
Kwaśniewski D., 2010. Produkcja i wykorzystanie ziarna owsa jako odnawialnego źródła energii. Probl. Inż. Rol. 3, 95—101.
Maciejewicz-Ryś J., Sokół K., 1999. Wartość pokarmowa ziarna owsa oplewionego i nagoziarni-stego. Żywn. Nauka Technol. Jakość 1 (18), 273–277.
Okoń S., 2012. Identification of powdery mildew resistance genes in Polish common oat (Avena sativa L.) cultivars using host-pathogen tests. Acta Agrobot. 65, 63–68.
Okoń S., 2015. Effectiveness of resistant genes to powdery mildew in oat. Crop Prot. 74, 48–50.
Pawłowska J., Kozłowska-Ptaszyńska Z., Zych J., 1999. Charakterystyka i technologia odmian owsa. Puławy–Radzików–Słupia Wielka, 3–5.
Petkov J., Piech M., Łukaszewski Z., Kowieska A. 1999. Porównanie składu chemicznego i war-tości pokarmowej owsa nieoplewionego i oplewionego. Żywność 1 (18), supl., 253–259.
Schwarzbach E., Smith I.M., 1988. Erysiphe graminis DC. W: I.M. Smith, J. Dunez, R.A. Lelliott, D.H. Philips, S.A. Archer (eds.), European Handbook of Plant Diseases, Blackwell, Oxford.
Šebesta J., Zwatz B., Roderick H., Corazza L., Manisterski J., Stojanovic S. 2003. Incidence of crown rust and virulence of Puccinia coronata Cda. f. sp. avenae Eriks. and the effectiveness of Pc genes for resistance in Europe, Middle East and North Africa. Arch. Phytopathol. Plant Prot. 36, 179–194.
Strzembicka A., Gacek E., Węgrzyn S., Nadziak J. 1998. Powdery mildew intensity, grain yield and its stability of the mixtures of spring wheat cultivars. Plant Breed. Seed Sci. 42, 47–55.
Instytut Genetyki, Hodowli i Biotechnologii Roślin Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 15, 20-950 Lublin
Instytut Genetyki, Hodowli i Biotechnologii Roślin Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 15, 20-950 Lublin
Instytut Genetyki, Hodowli i Biotechnologii Roślin Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 15, 20-950 Lublin
Instytut Genetyki, Hodowli i Biotechnologii Roślin Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul
Licencja
Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY 4.0 (do 2020 r. na zasadach CC BY-NC-ND 4.0)..
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej i nie jest rozpatrywany do publikacji gdzie indziej.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła, wkładzie poszczególnych osób i źródle finansowania.
Samoarchiwizacja
Czasopismo Agronomy Science przyjęło politykę samoarchiwizacji nazwaną przez bazę Sherpa Romeo drogą niebieską. Od 2021 r. autorzy mogą samoarchiwizować postprinty artykułów oraz wersje wydawnicze (zgodnie z licencją CC BY). Artykuły z lat wcześniejszych (udostępniane na licencji CC BY-NC-ND 4.0) mogą być samoarchiwizowane tylko w wersji wydawniczej.
