Bakterie uszkadzające owoce leszczyny (Corylus avellana L.) uprawianej w południowo-wschodniej Polsce
Ewa Król
Akademia Rolnicza w LublinieZofia Machowicz-Stefaniak
Ewa Zalewska
Abstrakt
Celem pracy było poznanie bakterii zasiedlających orzechy laskowe odmiany Olbrzymi z Halle z objawami czarnej plamistości owocni oraz ciemnienia i rozmiękczenia jądra, a także sprawdzenie zdolności patogenicznych wytypowanych izolatów bakterii w stosunku do tych organów. Obiektem badań w latach 2000-2002 były orzechy z wymienionymi objawami pochodzące z plantacji produkcyjnych leszczyny w Motyczu i Końskowoli. W czerwcu i sierpniu każdego roku izolowano bakterie z chorych orzechów, spośród których wybrano 42 reprezentatywne izolaty. Testy fizjologiczne, biochemiczne i testy patogeniczności wykazały, że 3 izolaty Erwinia spp., 4 izolaty Bacillus spp. i 3 izolaty Pseudomonas fluorescens z grupy powodujących miękkie zgnilizny mogły uszkadzać zawiązki i owoce leszczyny. Efektywność zakażeń była znacznie wyższa po inokulacji organów młodych i zranionych. Za potencjalny patogen owoców uznano bakterie Erwinia spp. Wydaje się, że pektolityczne szczepy Bacillus spp. Pseudomonas fluorescens można uznać za fakultatywne pasożyty posiadające zdolność do uszkadzania orzechów w sprzyjających warunkach.
Słowa kluczowe:
orzechy leszczyny, bakterie, patogenicznośćBibliografia
Bogatko J., Sobiczewski P., 1989. Bacterial soft rot of hyacinth and trials of its control. Proceedings of the 7th International Conference of Plant Pathology. In: Plant pathogenic bacteria. Z. Klement (ed.), Budapest, 801–805.
Bradbury J. F., 1986. Guide to plant pathogenic bacteria. CAB International Mycological Institute, Ferry Lane, Kew, Surrey, England, 332 pp.
Bradbury J. F., 1988. Identification of cultivable bacteria from plants and plant tissue cultures by use of simple classical methods. Acta Hortic. 225, 27–37.
Edelsztein-Kosowa R., 1933. Bakterjoza cebuli jadalnej (Allium cepa L.). Acta Soc. Botanic. Pol. 10, 595–520.
Fokkema N. J., 1993. Opportunities and Problems of Control of Foliar Pathogenes with Microorganisms. Pestic. Sci. 37, 411–416.
Granata G., 1985. Le principali malattie del nocciolo in Italia. Inform. Fitopat. 4, 19–24.
Harling R., Kellock L. J., Chard., 1994. Pathogenicity of bacteria causing-spear (head) rot of calabrese (broccoli). 46 th International symposium on crop protection, Gent, Belgium, 3 May, 1994. Mededelingen Faculteit Landbouwkundige en Toegepaste Biologische Wetenschappen Universiteit Gent, 1994, 59, 36, 1189–1191.
Klement Z., Farkas G. L., Lovrekovich L., 1964. Hypersensitive reaction induced by phytopathogenic bacteria in the tobacco leaf. Phytopathology 54, 474–477.
Kuropatwa E., Machowicz-Stefaniak Z., Nurzyńska-Wierdak R., Zalewska E., 1997. The study of pathogenicity of bacteria isolated from garlic (Allium sativum L.) bulbs. Phytopathol. Pol. 13, 39–47.
Lelliot R. A., Billing E., Hayward A. C., 1966. A determinative scheme for the fluorescent plant pathogenic pseudomonas. J. App. Bacteriol. 28, 470–489.
Machowicz-Stefaniak Z., Zalewska E., 2000. Grzyby wystepujące na nadziemnych organach leszczyny. Monitoring Grzybów. M. Lisiewska i M. Ławrynowicz (red.), Sekcja Mikologiczna PTB, Poznań-Łódź 2000, 153–166.
Mechlenbacher S. A., 1991. Hazelnuts (Corylus). Acta Hort. 290, 789–835.
Monnet Y., 1994. Bacterial diseases associated with French vegetable crops. Type and importance of losses. Phytoma 468, 36–38.
Psallidas P. G., 1993. Pseudomonas syringae pv. avellanae pathovar nov., the bacterium causing canker disease on Corylus avellana. Plant Pathol. 42, 358–363.
Psallidas P. G., Panagopoulos C. G., 1979. A Bacterial Canker of Corylus avellana in Greece. Phytopathology 94, 103–111.
Sobiczewski P., Bryk H., Berczyński S., 1996. Evaluation of epiphytic bacteria isolated from apple leaves in the control of postharvest apple diseases. J. Fruit Orn. Plant Res. 4, 1, 35–45.
Zalewska E., 1999. Effect of phyllosphere microorganisms on the growth of Monilia coryli. Phytopathol. Pol. 18, 57–67. 84
Akademia Rolnicza w Lublinie
Licencja
Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY 4.0 (do 2021 r. na zasadach CC BY-NC-ND 4.0 międzynarodowe).
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej i nie jest rozpatrywany do publikacji gdzie indziej.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła, wkładzie poszczególnych osób i źródle finansowania.
