Patogeniczność grzybów z rodzaju Fusarium dla tymianku właściwego (Thymus vulgaris L.)
Zofia Machowicz-Stefaniak
Akademia Rolnicza w LublinieEwa Zalewska
Abstrakt
W pracy przebadano patogeniczność Fusarium avenaceum, F. culmorum i F. equiseti dla tymianku właściwego. Testowane izolaty grzybów pochodziły z różnych gatunków roślin zielarskich. W laboratorium przebadano oddziaływanie płynów pohodowlanych oraz wodnej zawiesiny zarodników Fusarium spp. na zdolność kiełkowania rozłupek tymianku właściwego. W komorze klimatyzacyjnej, stosując metodę infekcji przez zakażoną glebę, badano oddziaływanie Fusarium spp. na wschody i zdrowotność siewek. Wykazano, że szkodliwość F. avenaceum, F. culmorum i F. equiseti dla tymianku właściwego wyraża się, bez względu na pochodzenie izolatów grzybów, hamowaniem kiełkowania rozłupek oraz wschodów i wzrostu siewek. Objawem porażenia jest nekroza kiełków i korzeni roślin. Każda z zastosowanych trzech metod sztucznego zakażania tymianku zapewniała bezpośredni kontakt grzybów z powierzchnią rozłupek oraz z kiełkami i korzeniami siewek. Jednakże do szybkiej oceny patogeniczności Fusarium spp. dla tymianku właściwego, należy polecić metodę przy użyciu płynów pohodowlanych, ze względu na obecność w nich toksyn wytwarzanych przez grzyby.
Słowa kluczowe:
Thymus vulgaris L., Fusarium aveanceum, F. culmorum, F. equiseti, patogenicznośćBibliografia
Kiecana I. Kocyłak E., 1999. Pathogenicity of Fusarium spp. on oats seedlings (Avena sativa L.). Plant Breed. Seed Sci. 43, (1), 91–99.
Kiecana I., Mielniczuk E., Kaczmarek Z., Kostecki M., Goliński P., 2002. Scab response and moniliformin accumulation in kernels of oat genotypes inoculated with Fusarium avenaceum in Poland. Eur. J. Plant. Pathol. 108, 245–251.
Łacicowa B., 1964. Badania mikroflory materiału siewnego pszenicy uprawianej na obszarze woj. lubelskiego, uwzględniając szczególnie grzyby patogeniczne. Ann. UMCS, s. E, vol. XIX (19), 381–406.
Łacicowa B., Kiecana I., Pięta D., 1991–1992. Mikoflora nasion Bellis perenis i Celosia cristata. Acta Mycol. 27 (1), 41–48.
Machowicz-Stefaniak Z., Zimowska B., 2000. Grzyby przenoszone przez materiał siewny roślin zielarskich. Acta Agrobot. 53, 2, 25–38.
Machowicz-Stefaniak Z., Zimowska B., Zalewska E., 2002a. Grzyby zasiedlające różne organy tymianku właściwego (Thymus vulgaris L.) uprawianego na Lubelszczyźnie. Acta Agrobot. 55, 1, 185–197.
Machowicz-Stefaniak Z., Zalewska E., Zimowska B., 2002b. Fungi colonizing various organs of lemon balm (Melissa officinalis L.) cultivated in south-east Poland. Proc. 6th Conf. EFPP 2002, Prague. Plant Protection Sci. 38 (Special Issue 2), 353–356.
Machowicz-Stefaniak Z., Gabler J., Zalewska E., 2003. Patogeny zagrażające uprawie roślin zielarskich. Folia Horticulturae, Supl. 2003/1, 565–567.
Mishra C. B. P., Behr L., 1976. Der Einfluss von Kulturfiltraten von Fusarium culmorum (W.G.Sm.) Sacc. Fusarium avenaceum (Fr.) Sacc. und Fusarium nivale (Fr.) Ces. Gripho sphaeria nivalis Müller et v. Arx auf die Keimung des Weizen. Arch. Phytopathol. Pflanzenschutz. 12, 373–377.
Nelson P. E., Toussoun T. A., Marasas W. F. O., 1983. Fusarium species. An illustrated manual for identification. The Pensylv. St. Univ. Press. University Park and London.
Reuveni R., 1982. Fusarium equiseti – a new cause of cumin spice plant wilt in Israel. Plant Dis. 66, 498–499.
Srivastava U. S., 1972. Effect of interaction of factors in wilt coriander caused by Fusarium oxysporum Schlecht ex Fr. f. sp. corianderi Kulkarni, Nikam and Joshi. Indian J. Agric. Sci. 42 (7), 618–621.
Wojciechowski S., Chełkowski J., Kostecki M., 1995. Influence of deoxynivalenol on electrolite leakage in cereal seedling leaves. Acta Physiol. Plantarum 17, 4, 357–360.
Zimowska B., Machowicz-Stefaniak Z., 2004. Grzyby zagrażające uprawie dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum L.) uprawianego w województwie lubelskim. Acta Sci. Pol., Hortorum Cultus 3 (1), 61–74.
Akademia Rolnicza w Lublinie
Licencja
Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY 4.0 (do 2021 r. na zasadach CC BY-NC-ND 4.0 międzynarodowe).
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej i nie jest rozpatrywany do publikacji gdzie indziej.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła, wkładzie poszczególnych osób i źródle finansowania.
