Ocena plonowania szałwii lekarskiej (Salvia officinalis L.) w drugim roku uprawy

Grażyna Zawiślak

Akademia Rolnicza w Lublinie


Abstrakt

Doświadczenie przeprowadzono w latach 1997-1999 na plantacji dwuletniej. Badano wpływ terminu zbioru na plon świeżego ziela, powietrznie suchego ziela oraz powietrznie suchych liści szałwii lekarskiej (Salvia officinalis L.) odmiany 'Bona'. Plantacja została założona każdorazowo w roku poprzedzającym badania poprzez sadzenie rozsady szałwii w ostatniej dekadzie maja (w 1996, 1997 i 1998 roku). Rozsadę posadzono w rozstawie 30×40 cm. Surowiec zebrano w dwóch terminach: w maju i we wrześniu. Wykazano istotny wpływ terminu zbioru na plon świeżego ziela szałwii lekarskiej w drugim roku użytkowania plantacji. Plon świeżego ziela uzyskany we wrześniu był większy (190,2 dt.ha -1) aniżeli w maju (104,7 dt.ha -1). Również zawartość olejku eterycznego w surowcu szałwii (liść, ziele) zebranym w drugim terminie (wrzesień) była większa niż w pierwszym (maj).

Słowa kluczowe:

Salvia officinalis L., szałwia, liść, ziele, plonowanie, olejek eteryczny

Brieskorn C. H., 1991. Salbei- seine Inhaltsstoffe und sein therapeutischer West. Z. Phytother. 12, 61–19.
Compton J., 1994. Mexican salvias in cultivation. Plantsmann 15(4), 193–215. Horticultural Abstracts 1995, 65, 1, 63.
Embong M. B., Haziyev D., Molnar S., 1977. Essential Oil Herb and Spices Grown in Alberta. Sage Oil, Salvia officinalis L. (Labiatae). J. Inst. Can. Sci. Techol. Aliment. 10(3), 201–207.
Farmakopea Polska V, 1999, t. V, PTFarm., Warszawa.
Formanowiczowa H., Kozłowski J., 1969. Biologia kiełkowania i ocena laboratoryjna nasion roślin leczniczych jako materiału siewnego. Vc. Nasiona uprawianych w Polsce gatunków z rodziny wargowych (Labiatae). Herba Pol. 2(58), 103–124.
Heeger E. F., 1956. Handbuch des Arznei- und Gewürzpflanzenbaues. Deutscher Bauernverlang.
Kołodziejski J. S., Gill S., Mruk A., Surewicz-Szewczyk H., 1963. Zmienna zawartość olejku eterycznego i związków garbnikowych w okresie wegetacji Salvia officinalis L. Acta Pol. Pharm. 20(3), 267–276.
Lewandowski A., 1989. Rośliny zielarskie (szałwia lekarska, tymianek właściwy). Synteza wyników dowiadczeń odmianowych 1985–1988. Zeszyt 868.
Newall C. A., Anderson L. A., Phillipson J. D., 1996. Herbal Medicines. The Pharm. Press., London, 231–232.
Polska Norma. Surowce zielarskie. Licie suszone. PN-82/R-87011.
Polska Norma. Surowce zielarskie. Ziele suszone. PN-85/R-87017.
Putievsky E., Ravid U., Dudai N., 1986. The influence of season and harvest frequency on essential oil and herbal yields from a pure clone of sage (Salvia officinalis L.) grown under cultivated conditions. J. Nat. Prod. 49(2), 326–329.
Seidler-Łożykowska K., Lewandowski A., 1994. Odmiany roślin leczniczych i przyprawowych. IRiPZ, Poznań.
Strzelecka H., Kowalski J., 2000. Encyklopedia zielarstwa i ziołolecznictwa. PWN Warszawa.
Załęcki R., Kordana S., Filoda G., Nowak D., 1995. Szałwia lekarska (Salvia officinalis L.), rodzina: wargowe (Labiatae=Lamiaceae). Instrukcja Uprawy. IRiPZ, Poznań.
Pobierz

Opublikowane
2003-12-31



Grażyna Zawiślak 
Akademia Rolnicza w Lublinie



Licencja

Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY 4.0 (do 2021 r. na zasadach CC BY-NC-ND 4.0 międzynarodowe).
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej i nie jest rozpatrywany do publikacji gdzie indziej.

Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła, wkładzie poszczególnych osób i źródle finansowania.


Inne teksty tego samego autora

1 2 > >>