Kształtowanie się smukłości sosny pospolitej (Pinus sylvestris L.) w zależności od stanowiska biosocjalnego drzewa
MATEUSZ JARMUŁ
Uniwersytet Przyrodniczy w LublinieZDZISŁAW KACZMARSKI
Zakład Gospodarki Leśnej, Wydział Agrobioinżynierii, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 15, 20-950 Lublin, PolskaAbstrakt
W niniejszej pracy przedstawiono wyniki analizy smukłości sosny pospolitej (Pinus sylvestris L.), która została przeprowadzona w 103-letnim drzewostanie sosnowym rosnącym w warunkach siedliska lasu świeżego (Lśw), na terenie Nadleśnictwa Chełm (RDLP Lublin). Na podstawie pomiarów 102 losowo wybranych drzew zbadano zależność współczynnika smukłości sosny od wymiarów pnia i parametrów rozłożystości korony związanych z przestrzenią wzrostu pojedynczego drzewa. Pozycja biosocjalna każdej sztuki została określona na podstawie kryteriów klasyfikacji Krafta. Po wnikliwej analizie stwierdzono, że pozycja biosocjalna drzew z gatunku Pinus sylvestris L. w strukturze pionowej drzewostanu ma istotny wpływ na wielkość współczynnika smukłości drzewa. Badania wykazały, że smukłość wzrasta wraz z pogarszaniem się pozycji biosocjalnej, natomiast maleje wraz ze wzrostem wartości cech pomiarowych oraz parametrów korony drzewa.
Słowa kluczowe:
Pinus sylvestris L., klasa Krafta, smukłość, przestrzeń wzrostowa SeebachaBibliografia
Bruchwald A., 1999. Dendrometria. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Bruchwald A., Dmyterko E., 2010. Metoda określania ryzyka uszkodzenia drzewostanu przez wiatr. Leśne Pr. Badaw. 71(2), 165–173.
Bruchwald A., Dmyterko E., 2011. Zastosowanie modeli ryzyka uszkodzenia drzewostanu przez wiatr do oceny zagrożenia lasów nadleśnictwa. Sylwan, 155(7), 459–471. https://doi.org/10.26202/sylwan.2011035
Bruchwald A., Dmyterko E., 2012. Ryzyko powstawania szkód w drzewostanach poszczególnych nadleśnictw Polski. Sylwan 156(1), 19–27. https://doi.org/10.26202/sylwan.2011054
Bruchwald A., Dmyterko E., 2016. Zastosowanie modelu ryzyka uszkodzenia drzewostanu przez wiatr do oceny zagrożenia lasów Polski. Mat. Konf. VIII Sesji Zimowej Szkoły Leśnej przy IBL, Sękocin Stary, 15–17 marca, 123–143.
Burschel P., Huss J., 1997. Grundriss des Waldbaus. Parey Buchverlag, Berlin.
Grochowski J., 1973. Dendrometria. PWRiL, Warszawa.
Jaworski A., 2004. Podstawy przyrostowe i ekologiczne odnawiania oraz pielęgnacji drzewostanów. PWRiL, Warszawa.
Jelonek T., Tomczak A., Pazdrowski W., 2014. Wybrane wskaźniki stabilności drzew w drzewostanach sosnowych narażonych na wiatr. Stud. Mater. CEPL Rogów 39, 35–45.
Kaczmarski Z., Masternak K., Jarmuł M., 2018. Slenderness of pedunculate oak (Quercus robur L.) according to biosocial position. Agron. Sci. 73(3), 37–43. http://dx.doi.org/10.24326/asx.2018.3.4
Kaźmierczak K., 2012. Smukłość sosen w klasach biosocjalnych. For. Lett. 103, 33–39.
Kaźmierczak K., Nawrot M., Pazdrowski W., Najgrakowski T., Jędraszak A., 2011. Kształtowanie się smukłości modrzewia europejskiego (Larix decidua Mill.) w zależności od siedliska, wieku i pozycji biosocjalnej. Sylwan, 155(7), 472–481. https://doi.org/10.26202/sylwan.2010096
Kaźmierczak K., Pazdrowski W., Mańka K., Szymański M., Nawrot M., 2008a. Kształtowanie się smukłości pni dębu szypułkowego (Quercus robur L.) w zależności od wieku drzew. Sylwan 152(7), 39–45. https://doi.org/10.26202/sylwan.2008009
Kaźmierczak K., Pazdrowski W., Paraniak P., Szymański M., Nawrot M., 2008b. Smukłość jako miara stabilności świerka pospolitego (Picea abies (L.) Karst.) na przykładzie drzewostanów Sudetów Środkowych. Mat. Konf. Human and Nature Safety 3, 228–230.
Kaźmierczak K., Pazdrowski W., Szymański M., Nawrot M., Mańka K., 2009. Slenderness of stems of common oak (Quercus robur L.) and selected biometric traits of trees. Mat. Konf. Human and Nature Safety 2, 53–56.
Kaźmierczak K., Korzeniewicz R., Borzyszkowski W., 2016. Biosocjalne zróżnicowanie wzrostu i przyrostu 85-letnich sosen. Acta Sci. Pol. Silv. Colendar. Ratio Ind. Lignar. 15(2), 73–78. https://doi.org/10.17306/J.AFW.2016.2.9
Korzeniewicz R., Borzyszkowski W., Szmyt J., Kaźmierczak K., 2016. Smukłość 30-letniego niepielęgnowanego drzewostanu brzozy brodawkowatej (Betula pendula Roth.). Acta Sci. Pol. Silv. Colendar. Ratio Ind. Lignar 15(2), 79–86. https://doi.org/10.17306/J.AFW.2016.2.10
Korzeniewicz R., Jakubowski M., Jelonek T., Kaźmierczak K., Tomczak A., 2017. Smukłość świerków (Picea abies (L.) H. Karst) w 30-letnim niepielęgnowanym drzewostanie i jej związek z wybranymi cechami biometrycznymi. Acta Sci. Pol. Silv. Colendar. Ratio Ind. Lignar. 16(2), 131–140. https://doi.org/10.17306/J.AFW.2017.2.13
Orzeł S., 2007. A comparative analysis of slenderness of the main tree species of the Niepołomice Forest. EJPAU Forestry, 10(2).
Orzeł S., Socha J., 1999. Smukłość świerka w sześćdziesięcioletnich drzewostanach Beskidów Zachodnich. Sylwan 143(4), 35–43.
Rymer-Dudzińska T., 1992a. Smukłość drzew w drzewostanach sosnowych. Sylwan 11, 35–44.
Rymer-Dudzińska T., 1992b. Zależność średniej smukłości drzew w drzewostanach od różnych cech taksacyjnych drzewostanu. Sylwan 12, 19–25.
Rymer-Dudzińska T., Tomusiak R., 2000. Porównanie smukłości drzewostanów bukowych i dębowych. Sylwan 144(9), 45–52.
Schütz J.-P., Götz M., Schmid W., Mandallaz D. 2006. Vulnerability of spruce (Picea abies) and beech (Fagus silvatica) forest stands to storms and consequences for silviculture. Eur. J. For. Res., 125, 291–302. https://doi.org/10.1007/s10342-006-0111-0
Szabla K., Szujecki A., 2017. W poszukiwaniu perspektywicznej koncepcji ochrony lasu. Mat. Konf. IX Sesji Zimowej Szkoły Leśnej przy IBL, Sękocin Stary, 14–16 marca, 45–57.
Zajączkowski J., 1991. Odporność lasu na szkodliwe działanie wiatru i śniegu. Wyd. Świat, Warszawa.
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie
Zakład Gospodarki Leśnej, Wydział Agrobioinżynierii, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 15, 20-950 Lublin, Polska
Licencja
Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY 4.0 (do 2020 r. na zasadach CC BY-NC-ND 4.0)..
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej i nie jest rozpatrywany do publikacji gdzie indziej.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła, wkładzie poszczególnych osób i źródle finansowania.
Samoarchiwizacja
Czasopismo Agronomy Science przyjęło politykę samoarchiwizacji nazwaną przez bazę Sherpa Romeo drogą niebieską. Od 2021 r. autorzy mogą samoarchiwizować postprinty artykułów oraz wersje wydawnicze (zgodnie z licencją CC BY). Artykuły z lat wcześniejszych (udostępniane na licencji CC BY-NC-ND 4.0) mogą być samoarchiwizowane tylko w wersji wydawniczej.
