Oddziaływanie biopreparatów na wzrost i rozwój niektórych grzybów chorobotwórczych dla roślin motylkowatych
Danuta Pięta
Akademia Rolnicza w LublinieElżbieta Patkowska
Akademia Rolnicza w LublinieAlina Pastucha
Akademia Rolnicza w LublinieAbstrakt
Przedmiotem badań były grzyby chorobotwórcze (Alternariaalternata 17, Ascochytapisi 31, Botrytiscinerea 19, Fusariumculmorum 44, F. oxysporum f. sp. glycines 37, F. oxysporum f. sp. phaseoli 51, F. oxysporum f. sp. pisi 33, Fusariumsolani 25, Phoma exigua var. exigua 11, Pythium irregulare 34, Rhizoctoniasolani 64, Sclerotiniasclerotiorum 15) oraz biopreparaty tj. Biosept 33 SL, Biochikol 020 PC, Polyversum, a także Zaprawa Oxafun T. Badania prowadzono w warunkach in vitro uwzględniając po 6 powtórzeń (szalek) dla każdej kombinacji doświadczenia. Po dziesięciu dniach mierzono średnicę wzrostu kolonii grzyba, a także obserwowano zmiany morfologiczne w wyglądzie poszczególnych kultur grzybów. Przeprowadzone badania wykazały, że dodanie do pożywki biopreparatów, a także Zaprawy Oxafun T powodowało zahamowanie wzrostu i rozwoju grzybów chorobotwórczych. Spośród badanych biopreparatów najskuteczniejszym w ograniczaniu wzrostu kolonii grzybów okazał się Biosept 33 SL. Biopreparaty, a także Zaprawa Oxafun T powodowały ograniczenie tworzenia się grzybni powietrznej, zarodników oraz sklerocjów.
Słowa kluczowe:
biopreparaty, Biochikol 020 PC, Biosept 33S, Polyversum, grzyby chorobotwórczeBibliografia
Benhamon N., 1992. Ultrastructural and cytochemical aspects of chitosan on Fusarium oxysporum f. sp. radycis-lycopersici. Physiol. Molec. Plant Pathol. 41, 33–52.
Caccioni D. R. L., Guizzardi M., Biondi D. M., Renda A., Ruberto G., 1998. Relationship between volatile componetnt of citrus fruit essential oils and antimicrobial action on Penicillium digitatum and Penicillium italicum. Int. J. Food Microbiol. 43, 73–79.
Caceres M. J., Martinez E., Torres F., 1998. Effecto de tiabendazol y extractos de semilla de toronja en el control de enfermedades de cucurba en pre y poscosecha en Nuevo Colon. Fitopat. Colomb. 22, 1–2, 35–38.
Cheah L. P., Page B. B. C., Shepherd R., 1997. Chitosan coating for inhibition of Sclerotinia rot of carrote. New Zeland J. Crop Horticul. Sci. 25, 1, 89–92.
Esterio M. A., Auger J. G., Vazquez E., Reyes M., Scheelje F., Verhoeff K., 1992. Efficacy of grapefruit extract BC-1000 for control of Botrytis cinerea on table grapes in Chile. Proc. of the 10th Int. Botrytis Symp., Heraclion, Crete, Greece, 10, 211–214.
Ghaouth E. L., Anel J., Gremier J., Benhamou N., Asselin A., Belanger R., 1994. Effect of chitosan on cucumber plants: suppersion of Pythium aphanidermatum and induction of defence reaction. Phythopathology 84, 3, 313–320.
Oktaba W., 1987. Metody statystyki matematycznej w doświadczalnictwie. PWN, Warszawa.
Orlikowski L. B., Skrzypczak Cz., Harnaj I., 2001a. Biological activity of grapefruit extract in the control of forme speciales of Fusarium oxysporum. J. Plant Prot. Res. 41, 4, 104–111.
Orlikowski L. B., Skrzypczak Cz., Jaworska-Marosz A., 2001b. Influence of grapefruit exstract on the growth and development of Botrytis spp. and grey mold development on lily and peony. Bull. Pol. Acad. Sci., Biol. Sci. 49, 4, 373–378.
Orlikowski L. B., Skrzypczak Cz., Wojdyła A., Jaworska-Marosz A., 2002. Wyciągi roślinne i mikroorganizmy w ochronie roślin przed chorobami. Ogólnopol. Konf. Nauk. „Perspektywy rozwoju ochrony roślin w Polsce w XXI wieku”. Zesz. Nauk. AR im. H. Kołłątaja w Krakowie, 25–26 czerwca 2002 r., 82, 19–32.
Picard K., Ponchet M., Blein J. P., Rey P., Tirlly Y., Benhamou N., 2000. Oligandrin A proteinaceous molecule produced by the mycoparasite Pythium oligandrum induces resistance to Phytophthora parasitica infection in tomato plants. Plant. Physiol. 124, 379–395.
Pięta D., Pastucha A., Patkowska E., 1998. Wpływ chitozanu na grzyby chorobotwórcze przeżywające w glebie. Zesz. Nauk. AR im. Kołłątaja w Krakowie 333, 57, 825–828.
Pospieszny H., Żołobowska L., Maćkowiak A., Struszczyk H., 1995. Antibacterial activity of chitin derivatiev. Biol. control of soil – borne and post-harvest pathogens. Skierniewice, 99–102.
Saniewska A., 2002. Aktywność antygrzybowa endogennych flawonoidów grejpfruta (Citrus paradisi). Mat. Symp. Nauk. nt. „Fitopatologia polska w Europie”. Warszawa, 17–19 września 2002 r., 62.
Woedtke T., Scluter B., Pfleger P., Lindequist U., Julich U. D., 1999. Aspects of the antimicrobial efficacy of grapefruit seed extract and its relation to preservative substances contained. Pharmacie 54, 6, 452–456.
Wojdyła A. T., Orlikowski L. B., Niekraszewicz A., Struszczyk H., 1997. Chitosan in the control of Sphaerotheca pannosa var. rosae and Peronospora sparsa on roses and Myrothecium roridum on diffenbachia. VII Conf. Sec. for Biol. Control of Plant Dis. of the Polish Phytopath. Soc. Skierniewice, 151.
Wojdyła A. T., 2001. Chitosan in the control of rose diseases – 6 year-trials. Bull. Pol. Acad.
Akademia Rolnicza w Lublinie
Akademia Rolnicza w Lublinie
Akademia Rolnicza w Lublinie
Licencja
Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY 4.0 (do 2021 r. na zasadach CC BY-NC-ND 4.0 międzynarodowe).
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej i nie jest rozpatrywany do publikacji gdzie indziej.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła, wkładzie poszczególnych osób i źródle finansowania.
