Agronomy Science, przyrodniczy lublin, czasopisma up, czasopisma uniwersytet przyrodniczy lublin
Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki
Agronomy Science Baner text

Tom 64 Nr 4 (2009)

Artykuły

Następczy wpływ wsiewek międzyplonowych i roślin ochronnych na chemiczne właściwości gleby lekkiej

DOI: https://doi.org/10.24326/as.2009.4.10
Przesłane: 20 maja 2020
Opublikowane: 21-12-2009

Abstrakt

Badania miały na celu określenie wpływu wsiewek międzyplonowych oraz roślin ochronnych na właściwości chemiczne gleby lekkiej. Wsiewki międzyplonowe nie zwiększały odczynu warstwy ornej roli, zawartości magnezu oraz potasu. Wszystkie oceniane wsiewki poza nostrzykiem białym zwiększały zawartość węgla ogólnego w glebie. Zawartość azotu azotanowego była istotnie większa w obiektach z koniczyną czerwoną w odniesieniu do obiektu kontrolnego. Natomiast wszystkie wsiewki międzyplonowe zwiększały zawartość azotu amonowego w glebie. Wsiewka koniczyny białej istotnie zwiększała zawartość fosforu w glebie w porównaniu do obiektów z wsiewkami lucerny chmielowej i nostrzyka białego. Zawartość węgla ogólnego była istotnie mniejsza pod pszenżytem ozimym niż pod zbożami jarymi, pod żytem ozimym zaś było go istotnie mniej aniżeli pod owsem. Najmniejszą zawartość potasu w warstwie uprawnej gleby określono na poletkach, gdzie rosło żyto ozime, istotnie większą pod owsem i pszenżytem ozimym, a największą pod jęczmieniem jarym. Najmniejszą zawartość magnezu stwierdzono w glebie po owsie, istotnie większą po życie ozimym i jęczmieniu jarym, a największą po pszenżycie ozimym. Najmniej N-NO3 było bezpośrednio przed przyoraniem wsiewek. Wiosną określono największą zawartość N-NO3, następnie do żniw następowało istotne zmniejszanie się jego poziomu. Ilość  N-NH4 istotnie wzrastała od przyorania wsiewek do wiosennego siewu następczego jęczmienia jarego, a potem zmniejszała się aż do zbioru jęczmienia jarego.  

Bibliografia

  1. Andersen C., Eiland F., Vinther F. P., 1983. Okologiske undersogelser af jordbundens mikroflora og fauna i rkningssystemer med reduceret jordbehandling, varbyg og efteragrode. Tidsskr. Planteavl. 87, 257–296.
  2. Andrzejewska J., Andrzejewski J., 1992. Wpływ wsiewki poplonowej seradeli w uprawie pszenżyta i żyta ozimego w monokulturze na niektóre właściwości gleby. Mat. konf. nauk. „Nawozy organiczne”. AR Szczecin, 129–132.
  3. Andrzejewska J., Ignaczak S., 1996. Wsiewki poplonowe seradeli w pszenżyto i żyto ozime uprawiane w monokulturze. Cz. III i IV. Zesz. Nauk ATR Bydgoszcz, Rolnictwo 37 (195), 4352.
  4. Andrzejewska J., 1993. Wsiewki poplonowe seradeli w pszenżyto i żyto ozime uprawiane w monokulturze. Zesz. Nauk. AT-R Bydgoszcz, Rol., 181, 61–69.
  5. Batalin M., Szałajda R., Urbański S., 1968. Wartość zielonego nawozu z poplonowych wsiewek roślin motylkowych. Pam. Puł., 35, 38–49.
  6. Batalin M., 1962. Studium nad resztkami pożniwnymi roślin uprawnych w łanie. Rocz. Nauk. Rol., 98, D, 62–107.
  7. Bojarczuk M., Bojarczuk I., 1990. Fitosanitarny aspekt oceny wartości przedplonów roślin zbożowych. Reakcja jęczmienia jarego na niekorzystne warunki sanitarne gleby spod różnych przedplonów. Fragm. Agron.,1 (25), 44–53.
  8. Deryło S., 1990. Badania nad regenerującą rolą poplonów ścierniskowych w płodozmianach o różnym udziale zbóż. Rozpr. nauk. AR Lublin, 127.
  9. Duer I., 1996. Mulczujący wpływ międzyplonu na plonowanie jęczmienia jarego oraz zawartość wody i azotanów w glebie. Fragm. Agron., 1 (49), 29–43.
  10. Dzienia S., Laskowski S., Kasprzykowski W., Lesiński T., Wilk S., 1979. Agroekonomiczna efektywność zmianowań z różnym udziałem zbóż na glebie lekkiej i ciężkiej. Cz. III. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln., 218, 93–98.
  11. Gonet I., Gonet Z., 1979. Reakcja zbóż na uprawę w narastającej monokulturze. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln., 218, 123–130.
  12. Gonet I., Jelinowski S., 1979. Wstępne badania nad działaniem poplonów ścierniskowych jako roślin regenerujących w zmianowaniach zbożowych. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln., 218,123–131.
  13. Gromadziński A., Sypniewski J., 1977. Przydatność różnych roślin do uprawy jako wsiewka poplonowa w żyto na ziarno i po życie ozimym na zielonkę. Pam. Puł., 68, 95–101.
  14. Jabłoński B., Radomska M., Hołyński E., 1979. Plonowanie żyta i owsa na glebie lekkiej w czteroletnich zmianowaniach o różnym udziale zbóż. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln., 218, 61–68.
  15. Kolhoff E., Simon W., 1985. Erfahrungen mit Serradella – Unter Saat in Winterroggen. Feldwirstchaft. 2, 78–79.
  16. Konecka K., 1977. Działanie zaoranych poplonów z obornikiem w zmianowaniu zbożowym. Zesz. Nauk. AR Szczecin, Rolnictwo, 61, 211–224.
  17. Krężel R., Mrówka M., Parylak D., Szumilak G., Gandecki R., Kordas L., Zimny L., Miklaszewski S., 1988a. Wpływ zmianowań specjalistycznych na plonowanie roślin i właściwości gleby średniej. Fragm. Agron., 4 (20), 47–80.
  18. Krężel R., Mrówka M., Parylak D., Szumilak G., Hołyński E., Gandecki R., Kordas L., Zimny L., Miklaszewski S., 1988b. Wpływ zmianowań specjalistycznych na plonowanie roślin i właściwości gleby lekkiej. Fragm. Agron., 4 (20), 17–46.
  19. Losakov V. G., Sidorenko O. G., Sultanov M. M., 1981. Vlijanije pożniwnych zelenych udobrnij na mikrofloru dernovo pozolistoj pocvy v specializirowanych zernovych sevooborotach. Izw. TSChA. 5, 70–78.
  20. Lyngstad I., Breland T. A., 1995. Ryegrass and white clover undersown in small grains at three N levels and four tillage treatments: effects on soil mineral nitrogen. NFJ – rapport (Finland). 99, 87–92.
  21. Myśków W., 1961. Rozkład resztek pożniwnych w glebach lekkich, Pam. Puł., 4, 25–41.
  22. Myśków W., 1965. Wpływ zawartości wilgoci w glebie na rozkład i humifikację resztek roślin. Pam. Puł., 19, 345–368.
  23. Olsen C. Chr., 1995. Establishment, effect and residual effect of catch crops in winter cereals. NJF – rapport (Finland), 99, 43.
  24. Pałys E., 1994. Resztki pożniwne – podstawowy element bilansu materii organicznej. Mat. sesji nauk. z okazji jubileuszu 50-lecia Wydziału Rolniczego „Wkład Wydziału Rolniczego AR w Lublinie w rozwój nauk rolniczych”, Wyd. AR Lublin, 147–152.
  25. Parylak D., 1996. Konkurencyjne pobieranie składników pokarmowych przez jęczmień jary i chwasty. Fragm. Agron., 4 (52), 68–74.
  26. Smukalski M., 1972. Działanie płodozmianów na żyzność piaszczystej gleby brunatnej. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln., 137, 55.
  27. Stupnicka-Rodzynkiewicz E., Kozłowska A., Hochół T., 1988. Wpływ roślin regenerujących uprawianych w zmianowaniach zbożowych na zachwaszczenie. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln., 331, 393–399.
  28. Svenson K. S., Lewan E., Clarholm M., 1994. Effect of ryegrass catch crop on microbial biomass and mineral nitrogen in arable soil during winter. Swed. J. Agric. Res., 24 (1), 31–38.
  29. Thomsen I. K.,1995. Catch crop and animal slurry in spring barley grown with straw incorporation. Acta Agric. Scand. Sec. B, Soil Plant Sci., 45, 166–170.
  30. Thorup K., 1994. The effect of nitrogen catch crop species on the nitrogen nutrition of succeedings crop. Fertil. Res., 37, 227–234.

Downloads

Download data is not yet available.

Inne teksty tego samego autora

1 2 3 > >> 

Podobne artykuły

<< < 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 > >> 

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.