Lebiodka pospolita (Origanum vulgare L.) – dziko rosnąca i uprawiana roślina zielarska
Renata Nurzyńska-Wierdak
Katedra Warzywnictwa i Roślin Leczniczych Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. S. Leszczyńskiego 58, 20-068 LublinAbstrakt
Lebiodka pospolita z rodziny Lamiaceae jest najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem z rodzaju Origanum. Cechą charakterystyczną tego gatunku jest intensywny, przyjemny, ziołowo-korzenny zapach, wynikający z obecności olejku eterycznego. W Polsce lebiodka jest
uprawiana jako roślina zielarska i ozdobna, występuje też pospolicie na stanowiskach naturalnych. Surowcem zielarskim jest ziele zbierane na początku kwitnienia, zawierające oprócz olejku eterycznego związki fenolowe, flawonoidy, kwasy organiczne i związki mineralne. Ekstrakty z surowca oraz olejek wykazują cenne właściwości lecznicze, działają antyoksydacyjnie, przeciwzapalnie, przeciwdrobnoustrojowo. Jako główne składniki olejku wymieniane są: tymol i karwakrol, sabinen i cis-hydrat sabinenu, germakren D, β-kariofilen, terpinen-4-ol. Olejek eteryczny lebiodki, dzięki cennym właściwościom antybakteryjnym oraz antyoksydacyjnym, może być używany jako naturalna substancja ochronna w technologii żywności, a także wykorzystywany w przemyśle farmaceutycznym.
Słowa kluczowe:
Lamiaceae, Origani Herba, olejek eteryczny, aktywność biologicznaKatedra Warzywnictwa i Roślin Leczniczych Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. S. Leszczyńskiego 58, 20-068 Lublin
Licencja
Przesyłając artykuł do publikacji, autor oświadcza, że posiada pełnię autorskich praw majątkowych oraz osobistych do utworu, a jego opublikowanie nie naruszy praw osób trzecich. Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła i wkładzie poszczególnych osób.
Przesłanie przez autora artykułu do publikacji w czasopiśmie „Annales Horticulturae” traktowane będzie jako udzielenie licencji do eksploatacji praw autorskich do artykułu na zasadach licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0 (CC BY-NC-ND 4.0)
