Wpływ czynników agrotechnicznych na strukturę i plony nasion koniczyny białej (Trifolium repens L.)
MAREK ĆWINTAL
Katedra Szczegółowej Uprawy Roślin, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie ul. Akademicka 15, 20-950 LublinMIECZYSŁAW WILCZEK
Katedra Szczegółowej Uprawy Roślin, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie ul. Akademicka 15, 20-950 LublinAbstrakt
W latach 2009–2011 przeprowadzono ścisłe doświadczenie polowe z koniczyną białą (odmiana Barda) na glebie kompleksu żytniego bardzo dobrego (klasa IVb), w Polowej Stacji Doświadczalnej w Parczewie. Eksperyment prowadzono w układzie split-split-plot, w czterech powtórzeniach. Czynnikami badawczymi były: przykaszanie roślin (wariant przykaszany i nieprzykaszany), rozstawy rzędów (10, 20, 30 cm), ilości wysiewu nasion (2, 4 i 6 kg · ha-1). Największy wpływ na plony nasion koniczyny białej miała pogoda podczas wegetacji, która istotnie różnicowała plony oraz większość elementów ich struktury. Duży wpływ na plony nasion miała obsada główek na 1m2 i liczba nasion w główce. Najmniej zmiennym elementem struktury plonu była masa 1000 nasion. Przykaszanie roślin istotnie zwiększało obsadę główek na 1 m2, liczbę strąków w główce i plony nasion. W zaleceniach dla praktyki rolniczej, w uprawie koniczyny białej na nasiona, należy preferować wysiew 2–4 kg · ha-1 nasion, w 20 cm rozstawie rzędów oraz przykaszanie roślin.
Słowa kluczowe:
koniczyna biała, ilości wysiewu, rozstawa rzędów, przykaszanie roślin, plon nasionBibliografia
Arseniuk E., Martyniak J., 2005. Polskie trawy i koniczyny w unijnych warunkach. Agroserwis 8, 3–10.
Bodzon Z., 2005. Rośliny motylkowate drobnonasienne w uprawie na nasiona. Agroserwis 8, 81–93.
Broniarz J., 2007. Synteza wyników doświadczeń odmianowych. Motylkowate drobnonasienne. COBORU, 1210, 3–33.
Cebrat J., Kobierzyńska-Głąb Z., Ramenda S., 1982. Zmienność cech ilościowych warunkujących płodność pięciu odmian koniczyny białej Trifolium repens L. Hod. Rośl. Aklim. Nas. 26, 1, 11–34.
Ćwintal H., 2001. Zmiany składu gatunkowego runi pastwiskowej z udziałem roślin motylkowatych w zależności od typu gleby. Annales UMCS Sec. E, Agricultura, 56, 103–113.
Goliński P., 2004. Ocena skuteczności chwastobójczej herbicydów w uprawie nasiennej koniczyny białej. Prog. Plant Protec./Post. Ochr. Rośl. Poznań, 44(2), 689–691.
Goliński P., 2005. Efektywność stosowania regulatorów wzrostu w uprawie nasiennej koniczyny białej. Prog. Plant Protec./Post. Ochr. Rośl. Poznań, 45, 323–325.
Lonc W., Ramenda S., 1981. Zmienność cech struktury plonu nasion koniczyny białej. Zesz. Nauk. AR w Krakowie, 167, Rolnictwo 21, 75–87.
Mendzelewski W., Bawolski S., 1983. Kompleksowa technologia uprawy i zbioru koniczyny białej na nasiona. Lublin, 2–23.
Olszak T., 1982. Agroekologiczne aspekty rejonizacji nasiennej koniczyny białej i seradeli w woj. lubelskim. Praca doktorska, AR Lublin.
Prusiński J., Kotecki A., 2006. Współczesne problemy produkcji roślin motylkowatych. Fragm. Agron. 23, 3(91), 94–126.
Ramenda S., 1982. Uprawa koniczyny białej Trifolium repens L. na nasiona. Zesz. Nauk. AR w Krakowie, 167, Rolnictwo 21, 9–17.
Rybak H., 1982. Uprawa koniczyny białej na nasiona. Nauka – Praktyce Rolniczej, AR w Poznaniu, 3–32.
Rybak H., Szukała J., Pudełko J., Małecka I., 1997. Uwarunkowania plonu nasion koniczyny białej. Rocz. AR w Poznaniu, 295, 109–116.
Rybak H., 1979. Uprawa koniczyny białej na nasiona. Zakład Upowsz. Post. w Roln., AR w Poznaniu.
Starzycki S., 1981. Koniczyny. PWRiL, Warszawa.
Warda M. Ćwintal H., 1998. Utrzymanie się roślin motylkowatych w runi pastwiskowej na różnych typach gleb. Biuletyn Naukowy 1, 419–426.
Wilczek M., 2000. Wieloletnie motylkowe. W: Nasiennictwo, pod red. K.W. Duczmala i H. Tucholskiej, PWRiL, Poznań, t. II, 104–124.
Wilczek M., Olszak T., 1984. Przydatność niektórych gleb do uprawy nasiennej koniczyny białej w województwie lubelskim. Rocz. Glebozn., 35, 3–4, 63–73.
Katedra Szczegółowej Uprawy Roślin, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie ul. Akademicka 15, 20-950 Lublin
Katedra Szczegółowej Uprawy Roślin, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie ul. Akademicka 15, 20-950 Lublin
Licencja
Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY 4.0 (do 2020 r. na zasadach CC BY-NC-ND 4.0)..
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej i nie jest rozpatrywany do publikacji gdzie indziej.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła, wkładzie poszczególnych osób i źródle finansowania.
Samoarchiwizacja
Czasopismo Agronomy Science przyjęło politykę samoarchiwizacji nazwaną przez bazę Sherpa Romeo drogą niebieską. Od 2021 r. autorzy mogą samoarchiwizować postprinty artykułów oraz wersje wydawnicze (zgodnie z licencją CC BY). Artykuły z lat wcześniejszych (udostępniane na licencji CC BY-NC-ND 4.0) mogą być samoarchiwizowane tylko w wersji wydawniczej.
