Wpływ zróżnicowanych dawek nikosulfuronu na wybrane cechy biometryczne i biomasę siewek komosy białej (Chenopodium album L.), chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crus-galli L.) i maruny bezwonnej (Matricaria maritima ssp. inodora L.)
MAŁGORZATA HALINIARZ
Katedra Herbologii i Technik Uprawy Roślin, Wydział Agrobioinżynierii Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 13, 20-950 Lublinhttps://orcid.org/0000-0001-7363-9452
SYLWIA CHOJNACKA
Katedra Herbologii i Technik Uprawy Roślin, Wydział Agrobioinżynierii Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 13, 20-950 Lublinhttps://orcid.org/0000-0003-1068-359X
JUSTYNA ŁUKASZ
Katedra Herbologii i Technik Uprawy Roślin, Wydział Agrobioinżynierii Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 13, 20-950 LublinCEZARY A. KWIATKOWSKI
Katedra Herbologii i Technik Uprawy Roślin, Wydział Agrobioinżynierii Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 13, 20-950 Lublinhttps://orcid.org/0000-0001-5759-8320
HUBERT RUSECKI
Katedra Herbologii i Technik Uprawy Roślin, Wydział Agrobioinżynierii Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie ul. Akademicka 13, 20-950 Lublinhttps://orcid.org/0000-0003-0025-7052
Abstrakt
Celem pracy była ocena wpływu zróżnicowanych dawek nikosulfuronu (50, 67 i 100% dawki rekomendowanej przez producenta) stosowanych samodzielnie oraz z adiuwantem olejowym Atpolan 80 EC na wybrane cechy biometryczne i biomasę siewek komosy białej (Chenopodium album L.), chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crus-galli L.) i maruny bezwonnej (Matricaria maritima ssp. inodora L.). Zabiegi herbicydowe wykonano w stacjonarnej komorze opryskowej, gdy testowane rośliny osiągnęły fazę BBCH 12–13. Po około 4 tygodniach od aplikacji oznaczono powietrznie suchą masę oraz długość części nadziemnych i korzeni testowanych roślin. Największą skuteczność chwastobójczą nikosulfuronu wykazano w odniesieniu do E. crus-galli, mniejszą zaś względem Ch. album i M. maritima ssp. inodora. W stosunku do wariantów herbicydowych bez wspomagacza dodatek adiuwanta zwiększył skuteczność działania nikosulfuronu.
Słowa kluczowe:
dawki, nikosulfuron, adiuwant, chwastyBibliografia
Abbas N., Tanveer A., Ahmad T., Amin M., 2018. Use of adjuvants to optimize the activity of two broad-spectrum herbicides for weed control in wheat. Planta Daninha 36. http://dx.doi.org/10.1590/S0100-83582018360100126
Barros J.C., Calado J.G., Basch G., Carvalho M.J., 2016. Effect of different doses of post-emergence-applied iodosulfuron on weed control and grain yield of malt barley (Hordeum distichum L.), under Mediterranean conditions. JPPR 56(1), 15–20. http://dx.doi.org/10.1515/jppr-2016-0003
Barros J.F.C., Basch G., Carvalho M. de, 2005. Effect of reduced doses of a post-emergence graminicide mixture to control Lolium rigidum G. in winter wheat under direct drilling in Mediterranean environment. Crop Prot. 24, 880–887. http://doi.org/10.1016/j.cropro.2005.01.020
Boström U., Fogelfors H., 2002. Long-term effects of herbicide-application strategies on weeds and yield in spring-sown cereals. Weed Sci. 50(2), 196–203. https://doi.org/10.1614/0043-1745(2002)050[0196:LTEOHA]2.0.CO;2
Domaradzki K., Kieloch R., 2007. Działanie różnych dawek herbicydów z grupy regulatorów wzrostu i pochodnych sulfonylomocznika na Galium aparine i Stellaria media w zależności od fazy rozwojowej. Annales UMCS, sec. E, Agricultura 62(2), 1–9.
GUS, 2018. https://stat.gov.pl/obszary-tematyczne/rolnictwo-lesnictwo/rolnictwo/srodki-produkcji-w-rolnictwie-w-roku-gospodarczym-20162017,6,14.html [dostęp: 15.12.2018].
Haliniarz M., 2013. Skuteczność zwalczania chwastów w pszenicy ozimej w zależności od dawki chlorotoluronu (Lentipur Flo 500 SC). Annales UMCS, ser. E, Agricultura 69(3), 20–31.
Haliniarz M., Chojnacka S., Rusecki H., Gawęda D., Justyna Ł., 2018. Wpływ łącznego stosowania herbicydu i antywylegaczy oraz zróżnicowanego nawożenia mineralnego na zachwaszczenie łanu pszenicy jarej. Agron. Sci. 73(4), 111–123. http://dx.doi.org/10.24326/asx.2018.4.13
Hamill A.S., Weaver S.E., Sikkema P.H., Swanton C.J., Tardif F.J., Ferguson G.M., 2004. Benefits and risks of economic vs. efficacious approaches to weed management in corn and soybean. Weed Technol. 18, 723–732.
Idziak R., Woźnica Z., 2009. Ocena efektywności adiuwantów olejowego i mineralnego w mieszaninach herbicydów Callisto 100 SC i Maister 310 WG stosowanych w ochronie kukurydzy. Acta Sci. Pol., Agricultura 8(1), 17–26.
Idziak R., Woźnica Z., 2013a. Skuteczność chwastobójcza mieszaniny nikosulfuronu, rimsulfuronu i dikamby stosowanej z adiuwantami w kukurydzy. Prog. Plant Prot./Post. Ochr. Rośl. 53(4), 735–739.
Idziak, R., Woźnica Z., 2013b. Effect of nitrogen fertilizers and oil adjuvants on nicosulfuron efficacy. Turk. J. Field Crops 18, 174–178.
Kieloch R., 2014. Wpływ niektórych warunków klimatycznych i glebowych na działanie tribenuronu metylu w zależności od dawki i adiuwanta. Prog. Plant Prot./Post. Ochr. Rośl. 54(1), 38–43. http://dx.doi.org/10.14199/ppp-2014-007
Kieloch R., Kucharski M., 2015. Ocena możliwości ograniczenia dawki tribenuronu metylu w zależności od wybranych czynników abiotycznych i fazy rozwojowej chwastów. Prog. Plant Prot./Post. Ochr. Rośl. 55(4), 461–465. http://dx.doi.org/10.14199/ppp-2015-076
Krawczyk R., 2006. Aspekty stosowania obniżonych dawek herbicydów w zbożach jarych. Prog. Plant Prot./Post. Ochr. Rośl. 46(1), 223–231.
Kwiatkowski C.A., 2009. Struktura zachwaszczenia i produkcyjność biomasy pszenicy ozimej oraz chwastów w zależności od systemu następstwa roślin i sposobu pielęgnacji. Annales UMCS, sec. E, Agricultura 44(3), 69–78.
Lum A.F., Chikoye D., Adesiyan S.O., 2005. Effect of nicosulfuron dosages and timing on the postemergence control of cogongrass (Imperata cylindrica) in corn. Weed Technol. 19, 122–127.
Woźnica Z., Idziak R., 2015. Wpływ obniżonych dawek herbicydów stosowanych z adiuwantami w różnych terminach na zachwaszczenie i plonowanie kukurydzy. Fragm. Agron. 32(2), 111–118.
Zhang J., Zheng L., Jäck O., Yan D., Zhang Z., Gerhards R., Ni H., 2013. Efficacy of four post-emergence herbicides applied at reduced doses on weeds in summer maize (Zea mays L.) fields in North China Plain. Crop Prot. 52, 26–32. https://doi.org/10.1016/j.cropro.2013.05.001
Katedra Herbologii i Technik Uprawy Roślin, Wydział Agrobioinżynierii Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 13, 20-950 Lublin https://orcid.org/0000-0001-7363-9452
Katedra Herbologii i Technik Uprawy Roślin, Wydział Agrobioinżynierii Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 13, 20-950 Lublin https://orcid.org/0000-0003-1068-359X
Katedra Herbologii i Technik Uprawy Roślin, Wydział Agrobioinżynierii Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 13, 20-950 Lublin
Katedra Herbologii i Technik Uprawy Roślin, Wydział Agrobioinżynierii Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 13, 20-950 Lublin https://orcid.org/0000-0001-5759-8320
Katedra Herbologii i Technik Uprawy Roślin, Wydział Agrobioinżynierii Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie ul. Akademicka 13, 20-950 Lublin https://orcid.org/0000-0003-0025-7052
Licencja
Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY 4.0 (do 2020 r. na zasadach CC BY-NC-ND 4.0)..
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej i nie jest rozpatrywany do publikacji gdzie indziej.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła, wkładzie poszczególnych osób i źródle finansowania.
Samoarchiwizacja
Czasopismo Agronomy Science przyjęło politykę samoarchiwizacji nazwaną przez bazę Sherpa Romeo drogą niebieską. Od 2021 r. autorzy mogą samoarchiwizować postprinty artykułów oraz wersje wydawnicze (zgodnie z licencją CC BY). Artykuły z lat wcześniejszych (udostępniane na licencji CC BY-NC-ND 4.0) mogą być samoarchiwizowane tylko w wersji wydawniczej.
